Πρώτα σύννεφα πάνω από το ΠΑΣΟΚ

• Προβληματισμός για τις δημόσιες διαφωνίες υπουργών, τα αντιφατικά επικοινωνιακά μηνύματα και τη στελέχωση του κράτους

Toυ Κ.Π. Παπαδιοχου

Λιγότερο από δύο μήνες μετά την εκλογική νίκη του κ. Γ. Παπανδρέου, τα πρώτα πυκνά σύννεφα πάνω από τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά. Η συχνή, λόγω υποχρεώσεων, απουσία του πρωθυπουργού στο εξωτερικό, οι δημόσιες διαφωνίες μεταξύ υπουργών, τα αντιφατικά επικοινωνιακά μηνύματα και οι καθυστερήσεις στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού συνθέτουν ένα εκρηκτικό πολιτικό μείγμα, που πλέον προβληματίζει έντονα το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου.

Οι πλέον αισιόδοξοι, όπως ο κ. Θ. Πάγκαλος, φέρονται να εκτιμούν πως η κυβέρνηση «περνάει τις παιδικές της ασθένειες», καθώς πολλά στελέχη της δεν έχουν προηγούμενη υπουργική και επικοινωνιακή εμπειρία και ότι θα βρει τον βηματισμό της το επόμενο διάστημα. «Η κριτική που μας ασκείται είναι υπερβολική και θα την καταλάβαινα αν είχαν περάσει έξι και όχι μόνον δύο μήνες» λέει ο αντιπρόεδρος στους συνομιλητές του.

Αλλοι, όμως, υποστηρίζουν πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο.

Ηδη, στον κ. Γ. Παπανδρέου έχουν κατατεθεί εισηγήσεις, σύμφωνα με τις οποίες θα πρέπει να δίδει σε μεγαλύτερο βαθμό τον τόνο της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και να προχωρήσει στη δημιουργία ενιαίου και ισχυρού πολιτικού κέντρου.

Κατά μια άποψη, τον συγκεκριμένο ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει η ομάδα του λεγόμενου «πρωινού καφέ», αλλά με την αρχική της σύνθεση. Δηλαδή, με την παρουσία των κ. Γ. Ραγκούση, Δημ. Ρέππα, Γ. Παπακωνσταντίνου και την προσθήκη του κ. Σ. Ξυνίδη, οι οποίοι τις τελευταίες εβδομάδες -με δεδομένη και τη μη συμμετοχή του πρωθυπουργού στις συνεδριάσεις- απουσιάζουν συστηματικά από το όργανο. Κατά μια άλλη εκδοχή, όμως, απαιτούνται «ριζοσπαστικότερα» μέτρα, καθώς τα δύσκολα για την κυβέρνηση έπονται. Οσοι πρεσβεύουν την παραπάνω άποψη υποστηρίζουν πως ο κ. Γ. Παπανδρέου θα πρέπει να τεθεί ο ίδιος επικεφαλής ενός «ορατού» οργάνου με τη μορφή «μίνι κυβερνητικής επιτροπής», που θα έχει τη συνολική ευθύνη του πολιτικού και επικοινωνιακού σχεδιασμού της κυβέρνησης.

Επίσης, στο παρασκήνιο ασκείται ήδη κριτική για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει αναδείξει επαρκώς, από κοινού με τους κ. Παπακωνσταντίνου και Σαχινίδη, τη δεινή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και την ανάγκη λήψης επώδυνων μέτρων. Ομως, πέραν της παρέμβασης που επόκειτο να κάνει χθες ο πρωθυπουργός στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, στο Μέγαρο Μαξίμου έχει επικρατήσει η άποψη πως τυχόν χρησιμοποίηση δραματικών τόνων από τον κ. Παπανδρέου στην παρούσα φάση θα «νέκρωνε την αγορά». Ως εκ τούτου, της όποιας δικής του μείζονος παρέμβασης στην ανωτέρω κατεύθυνση, θα προηγηθεί η προώθηση των μέτρων αναθέρμανσης της οικονομίας από την κ. Λούκα Κατσέλη, και η κατάρτιση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου.

Επί του παρόντος, είναι λοιπόν σαφές πως ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν έχει λάβει τις αποφάσεις του για ενδεχόμενη αλλαγή του υφιστάμενου μοντέλου παραγωγής στρατηγικής και επικοινωνιακής πολιτικής. Ως εκ τούτου, οι επιτελείς του θέτουν ως προτεραιότητα την άμεση θεραπεία των βασικών «αρρυθμιών» της κυβέρνησης. Πρώτο μέλημα, είναι η στήριξη του υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, το κύρος του οποίου δέχθηκε πλήγμα από τις δημόσιες διαφωνίες των κ. Θ. Πάγκαλου και Χρ. Παπουτσή στην προοπτική «παγώματος» των μισθών. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης επισημάνθηκε με διακριτικό τρόπο, ότι εκ του θεσμικού του ρόλου, πρέπει να αποφεύγει τη δημόσια κριτική κυβερνητικών στελεχών. Ενώ, στην ίδια κατεύθυνση, υπήρξαν παραινέσεις προς τον κ. Παπακωνσταντίνου προκειμένου να ενημερώνει τους βασικούς «παίκτες» της κυβέρνησης για τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει, ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένες και να τυγχάνουν αποτελεσματικής επικοινωνιακής στήριξης.

Προτεραιότητα

Δεύτερη προτεραιότητα, είναι η αποφυγή δημόσιων διαφωνιών μεταξύ υπουργών. Η διάσταση απόψεων μεταξύ του κ. Δ. Ρέππα και της κ. Τίνας Μπιρμπίλη που κινήθηκε εκτός κεντρικής κυβερνητικής γραμμής στο ζήτημα του Αχελώου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι διαφορετικοί τόνοι έναντι του διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος από τους κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και Γ. Πεταλωτή, ένα ακόμη. Και οι αποκλίνουσες τοποθετήσεις των κ. Ευάγγ. Βενιζέλου και Π. Μπεγλίτη για τη νατοϊκή αντιπυραυλική ασπίδα, το τρίτο. Τέλος, επιβεβλημένη θεωρείται η «εξομάλυνση» των σχέσεων μεταξύ υπουργών και υφυπουργών σε μια σειρά από υπουργεία. Η σύγκρουση της κ. Αννας Διαμαντοπούλου και του κ. Γ. Πανάρετου έχει καταστεί ορατή και δημοσίως. Ομως, στο παρασκήνιο της Ιερουσαλήμ του ΠΑΣΟΚ γίνεται λόγος και για άλλους υπόγειους διαγκωνισμούς: Μεταξύ των κ. Δ. Ρέππα και Ν. Σηφουνάκη στο Υποδομών, της κ. Τίνας Μπιρμπίλη και του κ. Γ. Μανιάτη στο Περιβάλλοντος, και μεταξύ των κ. Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου και Φώφης Γεννηματά στο Υγείας, ενώ φημολογείται πως πρόβλημα συντονισμού καταγράφεται και στο υπουργείο Οικονομίας του οποίου προΐσταται η κ. Λούκα Κατσέλη.

Συνομιλητές του πρωθυπουργού εκτιμούν πως το τοπίο θα ξεκαθαρίσει όταν καθοριστούν οι αρμοδιότητες των υφυπουργών, έργο το οποίο έχει αναλάβει ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου κ. Λύτρας.