Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Εγκρίθηκε επί της αρχής το ασφαλιστικό νομοσχέδιο

  • Με ψήφους του ΠΑΣΟΚ και μετά από πολύωρη συζήτηση, ψηφίστηκε χθες το βράδυ στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, το νέο Ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

Στην ομιλία του, ο υπουργός Εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος, απάντησε στις κατηγορίες για αθέτηση των υποσχέσεων σχετικά με το Ασφαλιστικό, λέγοντα στα κόμματα της αντιπολίτευσης πως δεν έχουν να παρουσιάσουν ολοκληρωμένη αντιπρόταση για ένα σύστημα που έχει αποδειχθεί αποτυχημένο.

Εξέφρασε την δυσφορία του για την υποτίμηση των θετικών όψεων του νομοσχεδίου, αλλά άφησε και ανοιχτό το ενδεχόμενο βελτίωσης των όρων εφαρμογής του Μνημονίου, σε περίπτωση που τα ελληνικά δικαστήρια καταδικάσουν συγκεκριμένες διατάξεις του νομοσχεδίου ως αντισυνταγματικές.

«Το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν ανακάλυψε κανένα θέμα συνταγματικότητας στο νομοσχέδιο. Αν όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας βρει θέμα, γιατί να είναι κακό για την κυβέρνηση;» ανέφερε ο κος Λοβέρδος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ, Κώστα Τσιάρα.

«Όταν φτιάχναμε το Μνημόνιο, η Τρόικα άκουγε μονάχα δύο ειδών επιχειρήματα - δημοσιονομικής φύσεως και διεθνούς νομολογίας. Παρότι παρέκαμπτε επιχειρήματα εσωτερικού δικαίου, ενδιαφερόταν για επιχειρήματα που επικαλούνταν την νομολογία του δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Η Ελλάδα ωστόσο, δεν είναι τυχαία χώρα: Ανήκει στην Ευρωζώνη - και η νομολογία των ανωτάτων δικαστηρίων των χωρών της Ευρωζώνης, δημιουργεί δεδομένα. Είναι αποκούμπι για εμάς» ανέφερε ο κος Λοβέρδος.

Αντίστοιχη απάντηση επεφύλαξε και ο υπουργός Εργασίας κατά την πρωινή συνεδρίαση, απαντώντας στην εκπρόσωπο των δικηγορικών συλλόγων, Μαρία Τσίπρα που τον προειδοποίησε με προσφυγές των κοινωνικών φορέων ενάντια στο νομοσχέδιο: «Κάθε προσφυγή δεν είναι απειλητική για μας. Είναι ευπρόσδεκτη, γιατί κάθε απόφαση δικαστηρίου δημιουργεί συνηγορίες».

Ο υπουργός Εργασίας, απατώντας στις αιτιάσεις, για αθέτηση των κυβερνητικών δεσμεύσεων για το Ασφαλιστικό υπογράμμισε ότι «οι εισφορές δεν αυξάνονται. Δεν αυξάνονται τα γενικά όρια ηλικίας, αλλά μόνον οι μέσοι όροι - και η αύξηση του μέσου όρου, είναι απαραίτητη. Για το τρίτο «δεν», υπάρχει όντως θέμα. Έχουμε διαρθρώσει ένα σύστημα που παράγει 7% μείωση των συντάξεων μεσοσταθμικά. Το ποσοστό αναπλήρωσης κατεβαίνει στο 64% με τη λειτουργία του αναλογικού συστήματος, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν κρύβουμε πως κάποιος θα κρίνει και την περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης. Είναι δίκαιο να πείτε ότι υπάρχει θέμα. Έχουμε όμως τις δυνατότητες να φύγουμε απ' τις αξιώσεις των δανειστών μας; Δεν θα πηγαίναμε εκεί αν δεν υπήρχαν τα γεγονότα του Μαΐου και το Μνημόνιο - και είναι θέμα της κυβέρνησης, με μείωση της σπατάλης και αναπτυξιακή πολιτική, να αυξήσει την εισοδηματική της πολιτική» ανέφερε ο υπουργός Εργασίας.

Επίσης ο κ. Λοβέρδος υπενθύμισε πως το νομοσχέδιο, εκτός από τις δεδομένες αρνητικές του όψεις, έχει και θετικά στοιχεία, όπως είναι η ρύθμιση για την διαδοχική σύνταξη, το εργόσημο, ο διαχωρισμός των συντάξεων και των υπηρεσιών υγείας, ο προσδιορισμός των συντάξεων που θα προκύπτει από «ακλόνητα δεδομένα», στερώντας αρμοδιότητες «από τους Μαυρογιαλούρους».

«Πρέπει να έχουμε ανοιχτή την προσδοκία των πολιτών, ότι μετά την έξοδο από την κρίση, η 13η και 14η σύνταξη, σταδιακά θα επανέλθουν» επεσήμανε ο Χρήστος Πρωτόπαπας (ΠΑΣΟΚ).

«Να επιδιώξουμε μία ακόμη μεταβατική περίοδο για τις μητέρες με ανήλικα τέκνα» πρότεινε. Να μην καταργηθεί η 13η και 14η σύνταξη, ζήτησε και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Π. Κουρουμπλής, υποστηρίζοντας πως «αν εργαστούμε όλοι μαζί, θα βρεθεί το 1,8 δισ. ευρώ, ώστε να δοθούν στους συνταξιούχους». Ο κος Κουρουμπλής εμφανίστηκε και δύσπιστος στις διαβεβαιώσεις του υπουργού για βιωσιμότητα του νέου Ασφαλιστικού μέχρι το 2060, υπενθυμίζοντας πως τέτοιου είδους δηλώσεις έκανε και ο Δημήτρης Ρέππας για το αντίστοιχο δικό του νομοσχέδιο.

«Εσείς λέτε σήμερα, ότι θα φθάσει μέχρι το 2060. Ποιος το εγγυάται αυτό;» αναρωτήθηκε.

Αντίστοιχη παρατήρηση επεφύλαξε και η βουλευτής της ΝΔ, Ευγενία Τζουμάνη για την επικουρική ασφάλιση, ζητώντας «κανόνες που να την εξασφαλίζουν».

«Η εγγύηση, δεν σημαίνει πάντα χρηματοδότηση» απάντησε ο κος Λοβέρδος. «Σημαίνει και κανόνες λειτουργίας, έλεγχο της πορείας των πόρων, διαρκή εποπτεία. Δεν είναι η εγγύηση ένα θέμα μιας παρέμβασης και τέρμα».

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Έκτωρ Νασιώκας δήλωσε πως ο ίδιος δεν πρόκειται να υπερψηφίσει διάταξη που να νομιμοποιεί παράνομες συμβάσεις της Νέας Δημοκρατίας στα νοσοκομεία.

Έντονα επικριτική για το νομοσχέδιο, υπήρξε τέλος, η ανεξάρτητη, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Σοφία Σακοράφα, η οποία υποστήριξε ότι ο υπουργικός ισχυρισμός ότι «δεν υπάρχει σάλιο», υπήρξε ο προάγγελος μιας πολιτικής που αποσκοπεί στο να αλλάξει την αρχιτεκτονική του Ασφαλιστικού και να το καταστήσει κεφαλοποιητικό: «Όχι απλά καταργείται η τριμερής χρηματοδότηση, αλλά παρουσιάζεται και ως συμβολή του κράτους, η καταβολή ενός προνοιακού επιδόματος, για να θολώσει το πεντακάθαρο μήνυμα, ότι η σύνταξη επαφίεται στους νόμους της αγοράς, και μάλιστα στην ανθρωποφάγο αυτή εποχή» ανέφερε η βουλευτής.

Συμφωνία για τους μισθούς θέλει η ΓΣΕΕ

  • Προτείνει πάγωμα των αυξήσεων με την υπογραφή τριετούς σύμβασης που θα διασφαλίζει τον 13ο και τον 14ο μισθό


Υστατη προσπάθεια να αποφύγουν την επιβολή τριετούς παγώματος των μισθών με πράξη νομοθετικού περιεχομένου καταβάλλουν τα συνδικάτα, έχοντας στο πλευρό τους και τους εργοδότες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η ΓΣΕΕ προσπαθεί έστω και την τελευταία στιγμή να πετύχει συμφωνία με τις εργοδοτικές οργανώσεις και να υπογράψει την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ώστε να περισώσει ό,τι μπορεί από το σημερινό στάτους των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα.

Σε εξέλιξη βρίσκονται συνεννοήσεις με τους εργοδότες για το θέμα αυτό, ενώ καθοριστικής σημασίας θα είναι η συνάντηση των δύο μερών την ερχόμενη εβδομάδα. Πάντως εντός της επόμενης εβδομάδας θα εκδηλωθεί και νέα 24ωρη γενική απεργία, πιθανότατα την Πέμπτη 8 Ιουλίου, ημερομηνία κατά την οποία αναμένεται να ψηφιστεί το ασφαλιστικό νομοσχέδιο στην Ολομέλεια της Βουλής. Στο τραπέζι των συζητήσεων η ΓΣΕΕ θέτει την υιοθέτηση ενός ελάχιστου ποσοστού αυξήσεων, όπως και την ενσωμάτωση στους 12 μισθούς των δώρων εορτών και του επιδόματος αδείας (13ος και 14ος μισθός). Ετσι θα κατοχυρώσει τον θεσμό των συμβάσεων και θα παρακάμψει το μνημόνιο. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Ι.Παναγόπουλος μιλώντας χθες στην κοινοβουλευτική επιτροπή για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι με τις ρυθμίσεις των εργασιακών σχέσεων κατ΄ ουσίαν «ναρκοθέτησε τον διάλογο για τη νέα σύμβαση».

«Οι διατάξεις αυτές συνιστούν λεόντεια παρέμβαση υπέρ των μεγάλων εργοδοτικώνσυμφερόντων την ώρα που βρισκόμαστε σε έναν δρόμο συνεννόησης, τουλάχιστον με τους εκπροσώπους των μικρών επιχειρήσεων» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παναγόπουλος.

Το ενδεχόμενο υπογραφής της σύμβασης δεν απέκλεισε και ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δ. Δασκαλόπουλος , ο οποίος σημείωσε ότι «οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται» και ότι «ελπίζει να καταλήξουν σύντομα» .

Κατηγορηματική θέση υπέρ της σύμβασης πήρε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ (μικρομεσαίων επιχειρήσεων) κ. Δ. Ασημακόπουλος, ο οποίος δήλωσε βέβαιος για την επιτυχή κατάληξη των διαπραγματεύσεων και τόνισε ότι «δεν επιθυμεί με κανέναν τρόπο νομοθετική ρύθμιση γύρω από τις αυξήσεις του ιδιωτικού τομέα».

Σύμφωνα με όσα διημείφθησαν κατά την τελευταία συνάντηση μεταξύ εργοδοτών και ΓΣΕΕ για τη νέα σύμβαση, τις περισσότερες πιθανότητες συγκεντρώνει η σύναψη τριετούς σύμβασης την οποία φαίνεται να επιθυμούν όλες οι πλευρές. Ωστόσο τίθενται προϋποθέσεις, καθώς οι εργοδότες επιμένουν οι όποιες αυξήσεις να αφορούν τα επόμενα δύο έτη, καθώς το 2010 οι αμοιβές θα παραμείνουν «παγωμένες». Η ΓΣΕΒΕΕ και οι έμποροι πρότειναν αυξήσεις «ψυχολογικού ενδιαφέροντος» για τα έτη 2011 και 2012 ύψους 0,5% και 1% αντίστοιχα, ενώ οι βιομήχανοι προτείνουν «πάγωμα μισθών».

Το άλλο σημείο στο οποίο υπάρχει σύγκλιση απόψεων αφορά τη διασφάλιση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Ολες οι πλευρές αναζητούν τρόπους περιφρούρησης των δύο μισθών. Σημειώνεται ότι η ΓΣΕΕ έχει βάλει στο τραπέζι πρόταση για την ενσωμάτωσή τους στους υπόλοιπους 12 μισθούς του έτους (δηλαδή οι σημερινές ετήσιες αποδοχές να διαιρεθούν διά 12 και το ποσό αυτό να αποτελέσει τον νέο κατώτατο μισθό).

Ωστόσο η πλευρά των εργοδοτών ζητεί να βρεθεί λύση ώστε η ενσωμάτωση αυτή να μην οδηγήσει σε έμμεση αύξηση των αμοιβών μέσω των επιδομάτων τα οποία υπολογίζονται στον βασικό μισθό, ο οποίος θα είναι υψηλότερος με την ενσωμάτωση του 13ου και του 14ου μισθού.

Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιβολή του παγώματος των μισθών μέσω πράξεως νομοθετικού περιεχομένου θα έχει δραματικές συνέπειες στην αγοραστική δύναμη των αμοιβών, εξαιτίας του υψηλού πληθωρισμού. Την εκτίμηση αυτή διατυπώνει ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ κ. Σ. Ρομπόλης.

Ρύθμιση-ανάσα για τα «κόκκινα» δάνεια

  • Με απόφαση του Ειρηνοδικείου, οι δανειολήπτες θα πληρώνουν μέρος της οφειλής και η υπόλοιπη θα διαγράφεται


Στα χέρια των κατά τόπους ειρηνοδικείων βρίσκεται πλέον η τύχη χιλιάδων δανειοληπτών που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τη δόση τους σε στεγαστικά, καταναλωτικά και επαγγελματικά δάνεια. Η ρύθμιση όμως θα προϋποθέτει σημαντικούς όρους και προϋποθέσεις και η ένταξη σε αυτήν θα τυγχάνει σκληρής παρακολούθησης. Δυνατότητα ένταξης στη ρύθμιση έχουν όλα τα φυσικά πρόσωπα, δηλαδή τα νοικοκυριά και οι επαγγελματίες, με εξαίρεση τους εμπόρους, οι οποίοι όμως έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στη διαδικασία του πτωχευτικού κώδικα.

Αυτό προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, που κατατέθηκε χθες από την κυρία Λούκα Κατσέλη στη Βουλή.

Ρυθμίζονται όλα τα χρέη προς τις τράπεζες (καταναλωτικά, στεγαστικά, επαγγελματικά), καθώς και όλα τα χρέη προς τρίτους, με εξαίρεση οφειλή που δημιουργήθηκε με δόλο. Δεν ρυθμίζονται επίσης διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, οφειλές από φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και εισφορές προς τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης.

Πριν από την προσφυγή στο Ειρηνοδικείο, ο οφειλέτης μπορεί (και πρέπει ουσιαστικά) να επιχειρεί απευθείας συνεννόηση με την τράπεζα, συνεπικουρούμενος από τον Συνήγορο του Καταναλωτή ή κάποια αναγνωρισμένη καταναλωτική οργάνωση ή την Επιτροπή Φιλικού Διακανονισμού της κάθε νομαρχίας. Αν αυτός ο εξωδικαστικός συμβιβασμός δεν πετύχει, τότε έρχεται η ώρα του Ειρηνοδικείου. Στο πρώτο πεντάμηνο της χρονιάς, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν στεγαστικά δάνεια αξίας περίπου 6 δισ. ευρώ που δεν εξυπηρετούνται, επί συνόλου 81 δισεκατομμυρίων (ποσοστό 7,4%) και καταναλωτικά 4,5 δισ. «στο κόκκινο» επί συνόλου 36 δισεκατομμυρίων (ποσοστό 13,4%).
  • Πώς γίνεται η προσφυγή στο Ειρηνοδικείο
Το Ειρηνοδικείο δικάζει την υπόθεση μέσα σε έξι μήνες από την κατάθεση της αίτησης. Ο δανειολήπτης στην αίτηση περιλαμβάνει τα περιουσιακά του στοιχεία, τα εισοδήματα του ιδίου και της συζύγου του, την κατάσταση πιστωτών, κυρίως τραπεζών (οφειλή, κεφάλαιο, τόκοι), το σχέδιο ρύθμισης οφειλής (μηναία δόση) και την πρόσκληση όλων των πιστωτών για ρύθμιση.

Αν έχουν αντίρρηση οι πιστωτές στο σχέδιο, γίνεται νέα πρόταση του οφειλέτη, που κρίνεται από το δικαστήριο. Χρειάζεται συναίνεση πιστωτών που εκπροσωπούν 50% των οφειλών, διαφορετικά πάλι το Ειρηνοδικείο παίρνει τις αποφάσεις του.
  • Τι πληρώνει ο οφειλέτης
Ο οφειλέτης, του οποίου οι οφειλές ρυθμίζονται, αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλλει κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών ένα μέρος του εισοδήματός του στους πιστωτές. Αν ο οφειλέτης είναι συνεπής σε ολόκληρη την τετραετία, θα γλιτώνει το υπόλοιπο της οφειλής, το οποίο θα διαγράφεται.

Το ποσόν που θα καταβάλλει καθορίζεται αποκλειστικά από το δικαστήριο με βάση τα εισόδημά του και αφού ληφθούν υπόψη οι βιοτικές ανάγκες του ιδίου και των προστατευόμενων μελών της οικογενείας του. Το μέρος του χρέους που θα εξοφλήσει ο οφειλέτης εξαρτάται συνεπώς από το εισόδημα που διαθέτει και τις πραγματικές του δυνατότητες και δεν υπάρχει ελάχιστο ποσοστό χρέους που θα πρέπει να ξοφλήσει. Το δικαστήριο μπορεί να επανεξετάζει τη δόση κάθε έξι μήνες και να διαπιστώνει αν το εισόδημα του οφειλέτη αυξήθηκε, μειώθηκε ή έμεινε σταθερό, ώστε να προσαρμόζει αναλόγως τη δόση ή να την αφήνει στα ίδια επίπεδα.

Το Ειρηνοδικείο έχει τη δυνατότητα ακόμη και να μηδενίζει τη δόση εφόσον το κρίνει σκόπιμο, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Με την ένταξη στη ρύθμιση, αυτομάτως η περιουσία του οφειλέτη ρευστοποιείται για να πληρωθούν οι δανειστές, με προτεραιότητα τις τράπεζες.

Σημαντικό όμως είναι ότι για την περίπτωση των στεγαστικών δανείων θα πρέπει ο οφειλέτης να καταβάλλει από την υποβολή της αίτησης και ως την έκδοση της τελικής απόφασης από το δικαστήριο τη δόση ενήμερης οφειλής, όχι όμως και τις καθυστερούμενες δόσεις. Αυτό σημαίνει ότι η υποβολή αίτησης δεν σημαίνει αναστολή καταβολής των δόσεων αυτόματα, αλλά πληρωμή της τρέχουσας δόσης, ώσπου να εκδοθεί οριστική απόφαση.

Επίσης, η υπαγωγή του οφειλέτη στη διαδικασία ρύθμισης των χρεών καταχωρίζεται στον «Τειρεσία», όπου και μένει ως πέντε χρόνια μετά την απαλλαγή του από τα χρέη.
  • Δικαστικός συμβιβασμός
Ο συμβιβασμός ενώπιον του δικαστηρίου είναι δυνατόν να επιτευχθεί ακόμη και αν δεν συμφωνούν όλοι οι πιστωτές, αλλά συμφωνούν μόνο πιστωτές με απαιτήσεις που υπερβαίνουν το 50% των οφειλών. Το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει μόνο του εφόσον κρίνει ότι ο συμβιβασμός δεν επιδεινώνει τη θέση των δανειστών. Για τον συμβιβασμό θα πρέπει πάντως να συμφωνούν οι ενυπόθηκοι δανειστές, δηλαδή οι τράπεζες.
  • Πώς προστατεύονται και οι δανειστές
Η διαδικασία εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις της μη δόλιας αδυναμίας πληρωμής, ενώ η απαλλαγή του οφειλέτη από χρέη μπορεί να γίνει μόνο μία φορά στη ζωή του. Προβλέπονται σοβαρές κυρώσεις και συνέπειες σε περίπτωση ανειλικρινούς δήλωσης των περιουσιακών στοιχείων και εισοδημάτων του, ακόμη και η ανάκληση της απαλλαγής από τα χρέη, εφόσον διαπιστωθεί εκ των υστέρων η ψευδής δήλωση ή απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων. Η υποχρέωση ειλικρίνειας υπάρχει τόσο κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης όσο και κατά τη διάρκεια της τετραετίας. Ο οφειλέτης οφείλει να δηλώνει στο δικαστήριο κάθε σημαντική βελτίωση του εισοδήματός του. Ο άνεργος οφειλέτης οφείλει να καταβάλλει τουλάχιστον προσπάθεια για την ανεύρεση εργασίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση καταβολής της μηνιαίας δόσης πάνω από δύο μήνες συνεπάγεται την έκπτωση από τη διαδικασία. Οι πιστωτές μπορούν με συνοπτικές διαδικασίες να έχουν πρόσβαση στα στοιχεία του οφειλέτη στην αρμόδια ΔΟΥ ή στον εργοδότη.
  • Τι προβλέπεται για την κύρια κατοικία
Ο οφειλέτης που βλέπει την περιουσία του να ρευστοποιείται έχει τη δυνατότητα να εξαιρέσει από τη ρευστοποιήσιμη περιουσία την κύρια κατοικία του. Για να σώσει το σπίτι του πρέπει να πληρώσει με ευνοϊκό επιτόκιο σε 20 χρόνια το 85% της εμπορικής αξίας της κύριας κατοικίας. Μπορεί επίσης να ζητήσει περίοδο χάριτος πριν ξεκινήσει να πληρώνει δόσεις για να σώσει το σπίτι στο οποίο μένει, δηλαδή την κύρια κατοικία του. Σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης νέα αίτηση μπορεί να υποβληθεί έπειτα από δύο έτη.

Πρόκειται για διαδικασία εντελώς ανεξάρτητη από τη ρύθμιση καταβολής δόσεων για μία τετραετία, ώστε να απαλλαγεί ο οφειλέτης από τα υπόλοιπα που χρωστάει. Η ρύθμιση αυτή γίνεται για να γλιτώσει ο οφειλέτης την κύρια κατοικία του.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Δανειολήπτης στεγαστικού €300.000

οφείλει τις €200.000 και δεν μπορεί να πληρώσει. * Το Δικαστήριο τον υποχρεώνει να ρευστοποιήσει περιουσιακά στοιχεία (π.χ. οικόπεδο, αυτοκίνητο) ΠΛΗΝ της κύριας κατοικίας. Εισπράττει π.χ. 50.000 και οφείλει 150.000 ευρώ.

* Το Δικαστήριο κρίνει ότι μπορεί να πληρώσει μόνον τις 24.000 ευρώ.

* Ορίζει μηνιαία δόση 500 ευρώ για 4 χρόνια, σύνολο 24.000 ευρώ.

* Εάν είναι συνεπής, οι υπόλοιπες 126.000 παραγράφονται.

Διάσωση κύριας κατοικίας:Εστω ότι η κατοικία έχει εμπορική αξία 180.000 ευρώ. Ο δανειολήπτης πληρώνει 148.000 ευρώ (85%) σε 20 χρόνια με τρέχον επιτόκιο.

3+1 βήματα για τους χρεωμένους δανειολήπτες
Η ρύθμιση αφορά φυσικά πρόσωπα, καταναλωτές, επαγγελματίες αλλά ΟΧΙ εμπόρους και στεγαστικά, καταναλωτικά και επαγγελματικά δάνεια.

1ο βήμα: Εξωδικαστική ρύθμιση με βοηθό τον Συνήγορο του Καταναλωτή ή δικηγόρο.

2ο βήμα: Αν αποτύχει, προσφυγή σε Ειρηνοδικείο, ακόμη και χωρίς δικηγόρο.

α) Ο δανειολήπτης κάνει αίτηση που περιλαμβάνει:

περιουσιακά στοιχεία εισοδήματα του ιδίου και της συζύγου κατάσταση πιστωτών, κυρίως τραπεζών (οφειλή, κεφάλαιο, τόκοι)

σχέδιο ρύθμισης οφειλής (μηναία δόση) πρόσκληση όλων των πιστωτών για ρύθμιση.

Η αίτηση ΔΕΝ θα επιφέρει αυτόματη αναστολή δόσεων.

Ο δανειολήπτης πρέπει να πληρώνει τις δόσεις ΜΕΤΑτην κατάθεση της αίτησης (όχι τις καθυστερούμενες).

Αν οι πιστωτές έχουν αντίρρηση στο σχέδιο, γίνεται νέα πρόταση του οφειλέτη.

3ο βήμα: Η νέα πρόταση κρίνεται από το δικαστήριο. Χρειάζεται συναίνεση πιστωτών που εκπροσωπούν 50% των οφειλών.

Το Ειρηνοδικείο αποφασίζει μέσα σε ένα εξάμηνο τη μηνιαία δόση του δανειολήπτη για τέσσερα χρόνια. Πληρώνεται μέρος των οφειλών που κρίνει το δικαστήριο. Κάθε έξι μήνες το δικαστήριο αξιολογεί τη δόση.

4ο βήμα: Η περιουσία του οφειλέτη πωλείται. Πώς θα γλιτώσετε το σπίτι σας Από τη ρευστοποίηση της περιουσίαςΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙη πρώτη κατοικία. Ο δανειολήπτης εξοφλεί σε 20 χρόνια το 85% της εμπορικής αξίας της πρώτης κατοικίας για να τη σώσει. Πρόκειται για διαδικασία ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗαπό τη μηναία δόση.

Μετά το τέλος της τετραετίας τα υπόλοιπα χρέη ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Παπανδρέου: Η κοινωνία δεν τρομοκρατείται

Τελευταία ενημέρωση: 25/06/2010 13:36

  • Η κοινωνία δεν τρομοκρατείται και ο σκοπός των τρομοκρατών δεν θα επιτευχθεί τόνισε ο πρωθυπουργός Γ.Παπανδρέου από το βήμα της Βουλής σήμερα, λίγες ώρες μετά το φονικό χτύπημα στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση της γγ του ΚΚΕ Αλ.Παπαρήγα, στην Ώρα του Πρωθυπουργού, ο Γ.Παπανδρέου υπογράμμισε ότι «χθες γίναμε μάρτυρες τυφλής και απάνθρωπης βίας» και σημείωσε πως ένας εργαζόμενος, μισθωτός, οικογενειάρχης έπεσε θύμα αποτρόπαιας τρομοκρατικής επίθεσης.

«Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και την οδύνη και αγανάκτηση που νιώθει κάθε Έλληνας πολίτης» σημείωσε ο πρωθυπουργός.

Το σύνολο της κοινωνίας μας, ο ελληνικός λαός τους καταδικάζει, τόνισε και επισήμανε ότι την ώρα που ο λαός δίνει καθημερινή μάχη για να ανακτήσει την αξιοπιστία του ο τόπος, άνανδροι δολοφόνοι θέλουν να πλήξουν την ομαλότητα, τη δημοκρατία, την ελληνική κοινωνία, την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.

Ο πρωθυπουργός κατέληξε, υπογραμμίζοντας: «Θα αποτύχουν γιατί απέναντί τους έχουν την πολιτεία και την κοινωνία και η κοινωνία μας δεν τρομοκρατείται».

O πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος προέβη στην ακόλουθη δήλωση για την τρομοκρατική ενέργεια στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη:

«Εκ μέρους όλων των βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, θέλω να εκφράσω την οργή και τη θλίψη για την αποτρόπαιη δολοφονική ενέργεια που χθες βράδυ αφαίρεσε μια ανθρώπινη ζωή, του άτυχου Γιώργου Βασιλάκη. Οι σκέψεις όλων μας είναι στην οικογένεια του, στους οικείους του, στους οποίους εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.

» Η πράξη αυτή και οι νοσηροί εγκέφαλοι που τη σχεδίασαν και την εκτέλεσαν με στόχο να πλήξουν την ομαλότητα σε αυτόν τον τόπο που αγωνίζεται για να ξεπεράσει τα προβλήματα του και να βγει από την κρίση, είμαι βέβαιος ότι καταδικάζονται από ολόκληρο τον ελληνικό λαό και από όλους τους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου».

Εξ άλλου, γραπτή δήλωση έστειλε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, τονίζοντας :«Με βαθύτατη θλίψη, ευρισκόμενος στην Καππαδοκία, πληροφορήθηκα το χθεσινό αποτρόπαιο έγκλημα, το οποίο και καταδικάζω απερίφραστα. Ολόψυχα δε εκφράζω την συμπαράστασή μου στην οικογένεια του αστυνομικού υποδιευθυντού Γιώργου Βασιλάκη που έπεσε κατά την επιτέλεση του καθήκοντος.

»Σε αυτές τις σκληρές ώρες τέτοια οδυνηρά γεγονότα θα πρέπει να μας φέρουν πιο κοντά στο ομόψυχο και όμαιμο του Γένους μας. Η Εκκλησία είναι δίπλα στον ανθρώπινο πόνο και προσευχή Της είναι η ειρήνη και γαλήνη στην κοινωνία μας».

Ψάχνουν τη διαδρομή του δέματος

  • Την οικογένεια του Γιώργου Βασιλάκη επισκέφθηκε ο Χρυσοχοΐδης
Τελευταία ενημέρωση: 25/06/2010 16:24

Στα κενά ασφαλείας στο κτίριο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη στρέφονται οι έρευνες των αρχών για την χθεσινοβραδυνή τρομοκρατική επίθεση, που στοίχισε τη ζωή στον υπασπιστή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία επιχειρεί να λύσει το αίνιγμα της τρομοκρατικής οργάνωσης που κρύβεται πίσω από την επίθεση, η οποία έχει ομοιότητες με την υπόθεση της βόμβας που σκότωσε το μικρό Αφγανό στα Πατήσια.

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι το μικρό κουτί περιείχε 500 γραμμάρια εκρηκτικής ύλης -πιθανώς ζελατοδυναμίτιδας- συνδεδεμένη με μπαταρίες και καλώδια. Ο εκρηκτικός μηχανισμός ήταν μέσα σε χάρτινη σακούλα με γκοφρέ περιτύλιγμα.

Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά, ακόμη και για εκ των έσω πληροφόρηση εκείνων που έστειλαν το δέμα, ότι κάποια κενά ασφαλείας θα επέτρεπαν να φθάσει το δέμα έως τον προθάλαμο του γραφείου του Μ.Χρυσοχοΐδη. Ήδη έχει διαταχθεί κατεπείγουσα ΕΔΕ για πώς το δέμα με τη βόμβα έφτασε έως τον έβδομο όροφο του υπουργείου.

  • Στο σπίτι του υπασπιστή του ο Χρυσοχοΐδης

Στο μεταξύ, ο υπουργός επισκέφθηκε σήμερα το σπίτι του αστυνομικού υποδιευθυντή Γιώργου Βασιλάκη, που σκοτώθηκε από την έκρηξη.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη συλλυπήθηκε την οικογένεια του δολοφονηθέντος για το χαμό του στενότατου συνεργάτη του.

Ο κ. Χρυσοχοΐδης έφτασε το πρωί στο σπίτι του 49χρονου, στην περιοχή του Ζωγράφου, και εξέφρασε στη σύζυγο και στα δύο παιδιά του άτυχου υπασπιστή του «την οδύνη και τη θλίψη του» για το θάνατό του. Στη συνέχεια αποχώρησε χωρίς να κάνει δηλώσεις.

Ο Γιώργος Βασιλάκης γεννήθηκε το 1960. Στις 4 Αυγούστου του 1983 μπήκε στο Αστυνομικό Σώμα, το 1987 εισήχθη στην Σχολή Αξιωματικών, από όπου αποφοίτησε τρία χρόνια αργότερα. Μετατέθηκε στην Αστυνομική Ακαδημία και στη Σχολή Αξιωματικών Μετεκπαίδευσης και Επιμόρφωσης ως εκπαιδευτής.

Το 1999 τον πήρε στο πλευρό του ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ως βοηθό υπασπιστή του. Με την αλλαγή στην ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, μετατίθεται στην Διεύθυνση Ασφαλείας Επισήμων, και στη συνέχεια στο ΠΑΣΟΚ και έκτοτε βρισκόταν πάντα στο πλευρό του Μ. Χρυσοχοΐδη.

Ο δολοφονηθείς αξιωματικός καταγόταν από το Απεσωκάρι του Ηρακλείου Κρήτης. Ήταν παντρεμένος και πατέρας δύο αγοριών, ενός 23χρονου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη και ενός 19χρονου φοιτητή στην Αθήνα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΙ ΑΥΤΑ:

Λουκέτο σε 21 φορείς του Δημοσίου

  • ΤΟ ΠΡΩΤΟ πακέτο καταργήσεων και συγχωνεύσεων 28 φορέων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα περιλαμβάνεται σε νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών, που τέθηκε σε διαβούλευση.
Εως τις 28 Ιουλίου θα διαρκέσει η διαβούλευση στο Διαδίκτυο και στη συνέχεια το νομοσχέδιο θα κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις με στόχο τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών και την εξυγίανση του κρατικού μηχανισμού.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου, την πόρτα εξόδου από το Δημόσιο δείχνουν σε εποχικούς υπαλλήλους ή σε υπαλλήλους με σύμβαση έργου, που απασχολούνται στους φορείς αυτούς. Παράλληλα, το μόνιμο προσωπικό θα μεταταγεί υποχρεωτικά σε άλλες υπηρεσίες, είτε αυτοδίκαια είτε έπειτα από αίτησή τους.

Ψαλίδι μπαίνει και σε τυχόν πρόσθετες αμοιβές και επιδόματα που έπαιρναν οι εργαζόμενοι των φορέων αυτών, καθώς προβλέπεται κατάργησή τους. Ορίζεται μάλιστα πως πλέον θα λαμβάνουν τις αποδοχές της υπηρεσίας στην οποία θα μεταταγούν. Ειδική διάταξη υπάρχει για το προσωπικό που προσλήφθηκε στην ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε. τον περασμένο Αύγουστο, όπου θα γίνει καταγγελία των συμβάσεων εργασίας και θα απολυθούν δεδομένου ότι- όπως αναφέρει και η αιτιολογική έκθεση- καταργούνται οι αρμοδιότητες που κάλυπταν.

Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται 9 φορείς που καταργούνται και οι αρμοδιότητές τους μεταφέρονται σε άλλους φορείς ή στα εποπτευόμενα υπουργεία.

Πρόκειται για το Μουσείο και Βιβλιοθήκη του Εθνικού Τυπογραφείου, το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής, την Ενωση για την Αντισεισμική Προστασία των Κρατών Μελών του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία του Εύξεινου Πόντου, το Εθνικό Κέντρο Ερευνών Υγείας, το Ινστιτούτο Ερευνας και Κέντρου Ποιότητας Υπηρεσιών Υγείας, το Κέντρο Κληρονομικών Νόσων Αίματος, το Ινστιτούτο Κοινωνικής Δημογραφίας και Ερευνας, το Εθνικό Παρατηρητήριο Ατόμων με Αναπηρίες και η Εθνική Επιτροπή Γάλακτος Ελλάδας.
  • Η λίστα
Σε κατάργηση οδηγούνται 12 φορείς. Συγκεκριμένα το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτακτων Αναγκών, η Εθνική Ακαδημία Γραμμάτων και Επιστημών, η Ιόνιος Ακαδημία, η Διεθνής Ικάριος Αεραθλητική Ακαδημία, τα Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης (αποτελούνται από 51 υπηρεσίες), το Επιστημονικό και Ερευνητικό Κέντρο Πολιτικής Προστασίας, καθώς και οι ανώνυμες εταιρείες ΔΕΠΟΣ, Ιχθυοκαλλιεργητικό Κέντρο Αχελώου, Ολυμπιακό Χωριό 2004, ΑΓΡΟΓΗ και Εταιρεία Διαχείρισης και Ανάπτυξης Τεχνολογικού Πάρκου Αττικής «Λεύκιππος».

Επίσης το νομοσχέδιο προβλέπει τη συγχώνευση 7 φορέων με άλλους. Ειδικότερα, η Εταιρεία Διανομής Αερίου θα υπάγεται πλέον στη ΔΕΠΑ Α.Ε., το Ινστιτούτο Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης συγχωνεύεται με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η Σχολή Επιμόρφωσης Υπαλλήλων Υπουργείου Οικονομικών συγχωνεύεται με το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενώ οι εταιρείες Ελληνικό Κέντρο Αργυροχρυσοχοΐας, Ελληνικό Κέντρο Αργιλλομάζης, Κέντρο Ελληνικής Γούνας ενοποιούνται με το ΕΛΚΕΔΕ Κέντρο Τεχνολογίας και Σχεδιασμού Α.Ε.

Σε ορισμένες περιπτώσεις στους φορείς του Δημοσίου και τα ΝΠΔΔ που καταργούνται δίνεται δυνατότητα στους μόνιμους υπαλλήλους να δηλώσουν προτίμηση για τον φορέα στον οποίο θα μεταταγούν. Οσον αφορά τους εργαζομένους των φορέων που θα συγχωνευθούν, προβλέπεται η αυτοδίκαιη μεταφορά τους στον νέο φορέα. Εξαίρεση αποτελεί το προσωπικό της Εταιρείας Διανομής Αερίου Α.Ε., όπου εκτός από τη ΔΕΠΑ Α.Ε. μπορεί να ζητήσει μεταφορά και σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες.

Κατατέθηκε στη βουλή το ασφαλιστικό

Τελευταία ενημέρωση: 25/06/2010 18:05

Κατατέθηκε στη Βουλή το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, αμέσως μετά την έγκριση που έλαβε από το υπουργικό συμβούλιο. Στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή αναμένεται να εισαχθεί προς επεξεργασία- πιθανότατα- την ερχόμενη Τρίτη και τη μεθεπόμενη εβδομάδα προς ψήφιση στην Ολομέλεια. «Θα πρόκειται για ένα τελείως καινούργιο σύστημα. Ήταν δύσκολο, αλλά τώρα πιστεύω πως μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα στην Ελλάδα» τόνισε από την πλευρά του ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος.

Ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, κατά την εισήγησή του εστίασε στην αναγκαιότητα αλλαγών τόσο στο Ασφαλιστικό όσο και στα εργασιακά. «Σήμερα παίρνουμε μια σημαντική απόφαση για το ασφαλιστικό και για τα εργασιακά, ώστε να εμπεδώσουμε ένα κλίμα σιγουριάς, ασφάλειας, εμπιστοσύνης στον εργαζόμενο, στον συνταξιούχο, στο άτομο με αναπηρία, σε κάθε Έλληνα πολίτη» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.

Επανέλαβε πως ακόμη κι αν δεν υπήρχε το μνημόνιο θα έπρεπε να γίνουν τομές στο ασφαλιστικό σύστημα, διότι, όπως ανέφερε, δεν είναι βιώσιμο. Μάλιστα προανήγγειλε επώδυνες αλλαγές για ορισμένους: «Πολλές απ' αυτές τις τομές πρέπει να γίνουν τώρα, με πιο γρήγορο τρόπο, κάτι που βεβαίως σημαίνει και πιο δύσκολες ή πιο επώδυνες αποφάσεις για κάποια κοινωνικά στρώματα, αλλά σίγουρα με στόχο να εγγυόμαστε τη βιωσιμότητα του συστήματος».

Πάντως, ο κ. Παπανδρέου διαβεβαίωσε πως «μέσα στο πλαίσιο των διεθνών υποχρεώσεων, θα κάνουμε καθετί και εγώ και η κυβέρνηση για την αναπλήρωση και την βελτίωση της θέσης του συνταξιούχου, καθώς θα καλυτερεύει και η δημοσιονομική κατάσταση και η οικονομία».

Αναφερόμενος στα εργασιακά, τόνισε πως εάν υπάρξουν - μέσα στο πλαίσιο του μνημονίου- διευθετήσεις στις οποίες συμφωνούν οι κοινωνικοί εταίροι, αυτές θα υιοθετηθούν στο σχετικό νομοσχέδιο. Γνωστοποίησε μάλιστα πως θα δοθεί ένα περιθώριο χρόνου ώστε να έχουν τη δυνατότητα να συνεννοηθούν.

Επιπλέον, προανήγγειλε την ανάληψη πρωτοβουλιών τους επόμενους μήνες για την ουσιαστική οργάνωση του προνοιακού συστήματος, που θα μπεριλαμβάνει όλους όσους έχουν ανάγκη προνοιακής στήριξης. Στην αρχή της εισήγησής του ο πρωθυπουργός έκανε αναφορά στη χθεσινή τρομοκρατική ενέργεια. «Πρόκειται για το πιο κρίσιμο νομοσχέδιο της κυβέρνησης στο πλαίσιο των μέτρων που έχει συμφωνήσει με την ΕΕ και το ΔΝΤ για την εξασφάλιση δανείου ύψους 110 δισ. ευρώ» δήλωσε στους δημοσιογράφους υπουργός της κυβέρνησης.

«Το ΚΚΕ τορπιλίζει κάθε προσπάθεια να μπει ξανά η χώρα στην ανάπτυξη»

  • Επίθεση Παπανδρέου με αφορμή το μπλόκο στον Πειραιά
  • Αλέκα Παπαρήγα: Όχι σε αυτό το μοντέλο ανάπτυξης

«Ο συντηρητικός σας δογματισμός βάζει σε ομηρία μικρομεσαίους και εργαζόμενους. Σήμερα είναι η δική σας ώρα να απολογηθείτε, ο λαός κάνει σε εσάς επίκαιρη ερώτηση» τόνισε ο πρωθυπουργός, εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση στο ΚΚΕ για τη στάση του το τελευταίο διάστημα, με τις απεργίες και τους αποκλεισμούς λιμανιών. «Πολιτική παρανομία είναι το ίδιο το μνημόνιο, μας γυρνάτε πολλά χρόνια πίσω» απάντησε η Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησής της για το ασφαλιστικό στη Βουλή.

Ο πρωθυπουργός κατηγόρησε το ΚΚΕ ότι δεν είναι διατεθειμένο να αποδεχτεί την αλήθεια ότι η κυβέρνηση παρέλαβε μια χώρα που κατέρρεε λόγω της πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης ενώ επί της ουσίας δεν απάντησε στην Αλέκα Παπαρήγα σχετικά με το ασφαλιστικό.

"Αυτή η πολιτική υπονόμευσε την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Δεν θέλετε να αναλάβετε καμία ευθύνη. Αυτό δεν σας απαλλάσσει από τις δικές σας ευθύνες απέναντι στο λαό. Έχετε μεγάλες ευθύνες. Τα στελέχη σας αρνούνται την υποταγή στις διατάξεις του Συντάγματος. Μας λέτε ότι ο καθένας μπορεί να πάρει το νόμο στα χέρια του. Αυτή την κοινωνία οραματίζεστε; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;" σημείωσε ο κ. Παπανδρέου.

Ο πρωθυπουργός ρώτησε την κυρία Παπαρήγα εάν οι πράξεις του κόμματός της και των συνδικαλιστών του προστατεύουν τα συμφέροντα του λαού, τη μείωση της ανεργίας, προβάλλουν την πατρίδα και την ανάπτυξη.

"Παρέχετε κάλυψη σε όσους φέρονται καταχρηστικά. Ποιον βοηθά αυτό; Θέτετε σε κίνδυνο υπάρχουσες θέσεις εργασίας. Αυτός είναι ο αγώνας για την εργατική τάξη; Υποθάλπετε το κλείσιμο των λιμανιών σε τουριστική περίοδο. Πως θα έχουν δουλειά τα νησιά μας; Δώστε τον αγώνα σας, αλλά σκεφτείτε και την Ελλάδα. Σεβαστή η επιλογή σας να γκρεμίσετε τον καπιταλισμό, αλλά δεν μπορείτε να το κάνετε γκρεμίζοντας την Ελλάδα" υπογράμμισε.

"Σήμερα με την πολιτική σας μας γυρνάτε πολλά χρόνια πίσω. Παίρνετε μέτρα ανάπτυξης με φθηνό εργατικό δυναμικό. Ανοίξατε το δρόμο σε εταιρείες να εξάγουν τα κεφάλαιά τους σε άλλες χώρες. Σήμερα κατασκευάζονται ελληνικά πλοία σε ναυπηγεία στην Κίνα. Αυτό λέτε ανάπτυξη;" ρώτησε τον πρωθυπουργό η γενική γραμματέας του ΚΚΕ.

Η κυρία Παπαρήγα σημείωσε ότι πολιτική παρανομία είναι το ίδιο το μνημόνιο, ενώ αναφερόμενη στις απεργίες που γίνονται στη χώρα μας τόνισε ότι Γενική απεργία γίνεται στη Γαλλία και στην Ιταλία. "Στην Ελλάδα γίνονται μόνο; Μας ενδιαφέρει μόνο τι θα πει η Μέρκελ και ο Σαρκοζί;" είπε.

Αναφερόμενη στις συνέπειες των κινητοποιήσεων στον τουρισμό δήλωσε: "Μας ενδιαφέρει ο τουρισμός βεβαίως. Το τουριστικό συνάλλαγμα το έφερνε το ναυτεργατικό δυναμικό. Η τουριστική κίνηση μειώθηκε και χτυπιώνται όσοι έχουν νοικιαζόμενα δωμάτια και οι οικογενειακές επιχειρήσεις, κυρίως γιατί δεν μπορούν να κάνουν διακοπές οι Έλληνες εργαζόμενοι. Μας ενδιαφέρει η λαϊκή οικογένεια να κάνει τουρισμό. Αυτοί είναι οι πελάτες των επιχειρήσεων. Αυτόν τον τουρισμό θα τον μετρήσουμε τι απώλειες έχει; Κόψατε στο μισό τον κοινωνικό τουρισμό. Αυτοί στήριζαν το μικρό μαγαζί των νησιών. Δεν μας ενδιαφέρει το δίκιο του μεγαλοξενοδοχειακού κεφαλαίου".

"Δεν μπορούμε να μην πάμε μπροστά και να μένουν όλα ίδια. Καμία συντεχνία δεν μπορεί να μας κρατήσει πίσω" υπογράμμισε στη δευτερολογία του ο πρωθυπουργός.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Διευκρινίσεις Λοβέρδου για το εργασιακό νομοσχέδιο

  • Διευκρινίσεις σχετικά με την διαδικασία κατάθεσης και το περιεχόμενο του Προεδρικού Διατάγματος για τα εργασιακά, αλλά και των αλλαγών που προτίθεται να επιφέρει σ’ αυτό, έδωσε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, ο υπουργός Εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος.

Ο κος Λοβέρδος, απέρριψε στην ομιλία του την κατηγορία, ότι με τα νέα μέτρα μειώνεται ο κατώτατος μισθός, υπογραμμίζοντας πως η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει (μέσω επιδόματος από τον ΟΑΕΔ) την διατήρηση του επιπέδου του. «Όταν είχαμε την επίσκεψη του γ.γ. του ΟΟΣΑ και μας είχε πει να μειώσουμε τον κατώτατο μισθό για τους νέους και τους μακροχρόνια ανέργους, του απαντήσαμε πως είναι πολύ μικρός ο κατώτατος. Έχουμε έγκριση από την Ε.Ε., θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα αυτό» ανέφερε ο υπουργός.

Άλλο μέτρο βελτίωσης των προβλέψεων του Προεδρικού Διατάγματος, είναι και η εφαρμογή των αντικινήτρων απόλυσης των προκεχωρημένης ηλικίας εργαζομένων, από τα 55 έτη (έναντι των 57 που προβλεπόταν αρχικά), την αύξηση κατά δύο μήνες της υποχρέωσης των εργοδοτών να προειδοποιούν για επικείμενη απόλυση, προκειμένου να καταβάλουν μειωμένη αποζημίωση, (με μέγιστο χρόνο προειδοποίησης τους 6 μήνες, για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει πέραν των 20 ετών).

«Υπήρξε μομφή, ότι μειώνουμε κατά 50% το ποσό της αποζημιώσεως. Είναι γνωστό σε όσους τουλάχιστον διάβασαν, ότι το ποσοστό της αποζημίωσης, δεν το πειράζουμε. Δεν έχει γίνει γνωστό ότι δεν έχουμε καθόλου ακουμπήσει το ποσοστό της αποζημίωσης για τους εργατοτεχνίτες. Δεν έχει συζητηθεί, ούτε κανείς σκέφτηκε να πει, ότι τους 450.000 ανθρώπους αυτούς, δεν τους ακουμπάμε, παρότι το μνημόνιο περιλαμβάνει και αυτούς. Εμείς, αμυνόμενοι, λέμε πως στην ερμηνεία, μπορούμε να τους αφήσουμε απέξω» υπογράμμισε ο υπουργός.

Ο κος Λοβέρδος εξέφρασε επίσης την έντονη επιθυμία του να επιτευχθεί συμφωνία των κοινωνικών εταίρων για την διαδικασία προσφυγής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας - αρχής γενομένης από συμφωνία στα πρόσωπα. Ο σχετικός νόμος, θα προβλέπει την προϋπόθεση της συμφωνίας των δύο μερών για προσφυγή στη διαιτησία - άλλωστε, «αν δεν πάμε σε μια λύση που θα συμφωνήσουν και οι δύο, η άλλη πλευρά θα μας καταγγείλει. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας άλλωστε, έχει κάνει παρατήρηση στην Ελλάδα, αφού δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο υποχρεωτικότητα στη διαιτησία».

Τι θα γίνει σε περίπτωση που δεν υπάρξει πάντως, συμφωνία των κοινωνικών εταίρων; «Δεν θα αλλάξω τίποτα στην διαιτησία αν δεν τα βρουν οι κοινωνικοί εταίροι. Θα το αφήσουμε όπως είναι σήμερα» ανέφερε αργότερα ο κος Λοβέρδος. Σε κάθε περίπτωση, η αλλαγή στο ισχύον καθεστώς, ήταν επιβεβλημένη: «Επί τη βάσει αυτή, οικοδομείτο ο γραφειοκρατικός συνδικαλισμός. Γιατί να παλέψεις αφού το πρόβλημα σου το έλυνε η διαιτησία; Και δεν είναι διαιτητής εκείνος με τον οποίον χάνεις εξ ορισμού, ή αυτός που δίνει 6% και 7% αυξήσεις…» ανέφερε ο κος Λοβέρδος.

Κατά τα άλλα, ο υπουργός υπερασπίστηκε την στάση του κατά το προηγούμενο διάστημα, υποστηρίζοντας πως ο ίδιος θέλησε να περάσει η εφαρμογή του Μνημονίου για τα εργασιακά μέσω της Βουλής, αντί της οδού του Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο προέβλεπε το Μνημόνιο: «Υπήρξαν πολλοί που με εμέμφθησαν για απόπειρα να αποφύγω τη Βουλή. Ως πολιτικός έχω την τακτική να δέχομαι το ότι οι συγκυρίες σου δίνουν μαθήματα. Με αφορά η γνώμη μου ότι η προσωπικότητά μου δομήθηκε δημοκρατικά, ότι είμαι δημοκράτης, σέβομαι το δημοκρατικό πολίτευμα και τα άλλα κόμματα - και δεν δέχομαι μομφές για αντιδημοκρατική συμπεριφορά, δεν δέχομαι και μύγα στο σπαθί μου. Παρότι λοιπόν το Προεδρικό Διάταγμα είναι ορθή μέθοδος, γιατί πηγαίνει και στην ΟΚΕ και στο Συμβούλιο της Επικρατείας (και θα είχα τον καιρό, καθόσον χρόνο το διάταγμα τύγχανε επεξεργασίας, να επικοινωνώ και με την Ε.Ε. για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις), ανάμεσα στο ορθότερο και το δημοκρατικότερο, προτιμώ το τελευταίο» δήλωσε ο κος Λοβέρδος.

Οι προθέσεις του υπουργού Εργασίας, αμφισβητήθηκαν από την πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Σοφία Σακοράφα, η οποία εκτίμησε πως η οδός του νομοσχεδίου επελέγη προκειμένου να προσπελασθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας - «κάτι που σημαίνει ότι ενδεχομένως υπάρχει και ζήτημα αντισυνταγματικότητας».

Η κα Σακοράφα κατηγόρησε τον υπουργό πως μειώνει τις αποζημιώσεις των απολύσεων και «μετατρέπει την γενιά των 700 ευρώ σε γενιά των 592, συν το επιδοματάκι του ΟΑΕΔ που δεν είναι σίγουρο ότι θα το πάρουν, συν του ότι γνωρίζουμε την μοίρα των επιδομάτων. Σαν επιστέγασμα του κοινωνικού πραξικοπήματος, καταργείτε την διαιτησία, καθώς οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν μονομερώς να προσφύγουν στην διαιτησία αν δεν το επιθυμεί η εργοδοτική πλευρά. Ποιες είναι οι επενδύσεις που έχετε εξασφαλίσει με τα μέτρα αυτά; Το μόνο που βλέπω είναι ένας επερχόμενος κοινωνικός κανιβαλισμός».

«Ερωτηματικά» διέκρινε ωστόσο και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Π. Κουρουμπλής, τόσον όσον αφορά την συνταγματικότητα των μέτρων, όσο και την αποτελεσματικότητά τους. Ο βουλευτής προέβλεψε ότι τα μέτρα θα οδηγήσουν πολλούς εργαζόμενους στην «εξαθλίωση» και προειδοποίησε πως «η παράταξή μας δεν είναι λόχος». «Οφείλουμε να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια ακόμα και αντίστασης σ’ αυτούς που μας απειλούν με πτώχευση της χώρας, ενώ γνωρίζουμε ότι οι πρώτοι που θα έχαναν σε περίπτωση πτώχευσης, θα ήταν αυτοί» ανέφερε ο κος Κουρουμπλής.

Άλλοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν ευνοϊκότερα διακείμενοι, όπως ο Χρήστος Πρωτόπαπας, ο οποίος πάντως, προέτρεψε τον υπουργό να υπάρξει κάποια ρύθμιση για τα θέματα διαιτησίας, «σε περίπτωση που κάποια από τις δύο πλευρές στηλώσει τα πόδια». Αντίστοιχα, ο Πυθαγόρας Βαρδίκος, δικαιολόγησε τα μέτρα, («όταν υπάρχει ισχυρό καθεστώς προστασίας της εργασίας θα επενδύσει εδώ ο επιχειρηματίας, ή θα πάει αλλού; Να διατηρηθεί επιχείρηση με λιγότερους εργαζόμενους, ή να κλείσει; Όταν υπάρχει δυσκολία στις απολύσεις, προσλαμβάνει κανείς, ή όχι;» αναρωτήθηκε) υπό τον όρο ωστόσο, ότι θα είναι προσωρινά, μέχρι το ξεπέρασμα της κρίσης.

Από πλευράς ΝΔ, ο Γ. Βρούτσης, εκτίμησε πως το κόμμα του «δικαιώνεται πανηγυρικά που δεν ψήφισε το Μνημόνιο, η σκοτεινή πλευρά του οποίου αποκαλύπτεται σήμερα».

«Σήμερα αποκαλύπτεται το μνημόνιο. Γιατί αν πάμε στη διάσταση ότι φέρατε τις αλλαγές αυτές στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σε καμία περίπτωση ότι η κατάργηση της συλλογικής σύμβασης εργασίας, έρχεται σήμερα διαμέσου του Προεδρικού Διατάγματος για την αμοιβή των νέων μέχρι 25 ετών στο όνομα της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας».

«Ξέρω πως είστε δεσμευμένοι και αυτοπαγιδευμένοι στο πλαίσιο του Μνημονίου και βαθειά εκτεθειμένοι. Και δεν είναι θέμα πατριωτισμού, γιατί θα μπορούσατε να είχατε εξειδικεύσει τα ζητήματα μέσα στο Μνημόνιο και να τα διαπραγματευτείτε καλύτερα» ανέφερε μεταξύ άλλων ο κος Βρούτσης.

«Αυτά που εξαγγείλατε σήμερα, είναι απαιτήσεις του ΣΕΒ και των εργοδοτών για δεκαετίες ολόκληρες» παρατήρησε ο Δ. Μαυρίκος (ΚΚΕ). «Το αίτημα για απελευθέρωση απολύσεων, μείωση αποζημιώσεων, παιδική εργασία. Μας λέτε πως αυτά τα κάνετε, είτε για την κρίση, είτε για να γίνει ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία - και ο εχθρός ο μεγάλος είναι το εργατικό κόστος. Μα, αν ήταν έτσι, η ελληνική οικονομία θα έπρεπε να κεντάει».

«Το Μνημόνιο είναι η πιο αδίστακτη και στυγνή αντεργατική συμφωνία. Για μας, όσα Συντάγματα, νόμους και ρυθμίσεις να αναφέρετε, οι ρυθμίσεις θα είναι παράνομες μέχρι την ανατροπή τους από τους εργάτες - ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτεται και η αντιδραστικότητα και της Ε.Ε.» συμπλήρωσε ο βουλευτής του ΚΚΕ.

«Όλη αυτή η ιστορία έχει προκαλέσει σοκ και δέος στον ελληνικό λαό, ακριβώς γιατί έχουμε καθημερινές αλλαγές στο εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς» σημείωσε από πλευράς ΛΑΟΣ, η Ουρανία Παπανδρέου.

«Δεν δεχόμαστε ότι ευνοούν την ανάπτυξη οι απολύσεις και η ελαστική εργασία. Η τοποθέτησή μας για την παιδική εργασία είναι ήδη γνωστή. Είπαμε πως είμαστε κάθετα αντίθετοι με τα παιδιά των 15 ετών να μπαίνουν στην αγορά εργασίας» συμπλήρωσε η βουλευτής.

Από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, ο Μ. Κριτσωτάκης, χαρακτήρισε «πρωτοφανή αντιλαϊκά και αναποτελεσματικά τα μέτρα» σημειώνοντας πως «το ΔΝΤ έκανε παντού πάγωμα μισθών, αλλά πουθενά πλην της Ελλάδας, δεν έκανε μείωση μισθών».

«Γίνεται προσπάθεια περιορισμού των αντιδράσεων εσωκομματικά. Έχω την εντύπωση πως δεν θα τα καταφέρετε, γιατί είμαστε στη μέση ενός σχεδίου που φαίνεται καθημερινά. Οι αλλαγές θα γίνουν μόνιμες και μετά την κρίση (…)Το «ψήφος ή εκλογές» είναι εκβιασμός. Χάνετε αυτούς που είναι μαζί σας και επιχειρείτε να κερδίσετε άλλους. Δεν θα γλιτώσετε ωστόσο - θα κριθούν όλα αυτά αντισυνταγματικά» προειδοποίησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. [www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ]

ΟΗΕ: Δέσμευση Παπανδρέου για λύση στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ

  • Ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι μουν, χαιρετίζει τη «δέσμευση» του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου για την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα για την ονομασία της ΠΓΔΜ, ενώ καλεί τους ηγέτες των δυο κοινοτήτων στην Κύπρο να αξιοποιήσουν το «παράθυρο ευκαιρίας».

Σε σημερινή ανακοίνωση της Γραμματείας του διεθνούς οργανισμού για την χθεσινοβραδινή συνάντηση του κ. Παπανδρέου με τον κ. Μπαν, στην έδρα του ΟΗΕ, αναφέρεται ότι «ο γενικός γραμματέας συναντήθηκε χθες με την Αυτού Εξοχότητα κ. Γιώργο Παπανδρέου, τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, και συζήτησαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων περιφερειακών θεμάτων, όπως είναι η διαμάχη Ελλάδας-ΠΓΔΜ για το όνομα, η ειρηνευτική διαδικασία για την Κύπρο και οι πρόσφατες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

Όσον αφορά στην Κύπρο, ο Γενικός Γραμματέας τόνισε την ανάγκη οι ηγέτες (του νησιού) να κατανοήσουν την τρέχουσα πολιτική, το «παράθυρο ευκαιρίας», για να προωθηθεί η διαδικασία, υπογραμμίζοντας τη σημασία της Ελλάδας που συνεχίζει να στηρίζει τις συνομιλίες.

Όσον αφορά στη διαμάχη Ελλάδας-ΠΓΔΜ για την ονομασία, ο γενικός γραμματέας εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη δέσμευση του πρωθυπουργού για εξεύρεση λύσης και επανέλαβε την προθυμία του ΟΗΕ να συνεχίσει να υποστηρίζει τις συνομιλίες. Συζήτησαν επίσης για την χρηματοπιστωτική κρίση και τη Σύνοδο Κορυφής για τους Στόχους της Χιλιετίας, που θα πραγματοποιηθεί το Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη».

  • Τα Ηνωμένα Έθνη δεν προωθούν διεθνή διάσκεψη για Κυπριακό

Δεν υπάρχει σχεδιασμός για κοινή συνάντηση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν με τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, Δημήτρη Χριστόφια και Ντερβίς Έρογλου, δήλωσε ο ειδικός σύμβουλός του Αλεξάντερ Ντάουνερ, σχολιάζοντας πληροφορίες για ένα τέτοιο ενδεχόμενο τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη. Επίσης, τόνισε ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν προωθούν διεθνή διάσκεψη για το κυπριακό.

Ο κ. Ντάουνερ είχε σήμερα χωριστές συναντήσεις με τους δύο ηγέτες ενόψει της αυριανής συνάντησης τους, στην οποία αναμένεται να συζητηθεί το περιουσιακό.

Ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ ανέφερε ότι χθες είχε συνάντηση στην Άγκυρα με τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου στον οποίο είπε εμφαντικά ότι τα Ηνωμένα Έθνη επιθυμούν να δουν μια πραγματική πρόοδο σε αυτές τις διαπραγματεύσεις. «Του μίλησα ιδιαίτερα για το κεφάλαιο των περιουσιών, ότι αυτό είναι που συζητούν τώρα οι ηγέτες. Πιστεύω ότι οι δύο ηγέτες είναι σοφοί στο να συζητούν αυτό το θέμα, είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα και θέλουμε να δούμε πραγματική πρόοδο σε ένα αληθινό πνεύμα συμβιβασμού σε αυτές τις διαπραγματεύσεις για το περιουσιακό. Είναι κρίσιμης σημασίας θέμα», είπε.

Ο κ. Ντάουνερ απέρριψε επικρίσεις ελληνοκυπρίων πολιτικών και υποστήριξε ότι τα Ηνωμένα Έθνη «κάνουν τη δουλειά τους με μεγάλη εργατικότητα, είναι μια δύσκολη δουλειά, είναι μια δύσκολη κατάσταση εδώ. Πάντοτε εξηγούσαμε ότι δεν είμαστε υπέρ της επιδιαιτησίας».

Επίσης, δήλωσε ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν προωθούν διεθνή διάσκεψη. «Η άποψη μας ήταν πάντοτε σταθερή: αυτή η διαδικασία χρειάζεται πραγματική δυναμική. Υπήρξαν καλά αποτελέσματα στα κεφάλαια της διακυβέρνησης και της κατανομής εξουσιών και ιδιαίτερα κατά την εντατική φάση των διαπραγματεύσεων φέτος. Αυτό που πραγματικά θέλουμε να δούμε είναι πρόοδο τώρα στο περιουσιακό. Αυτό απαιτεί συμβιβασμό και από τις δύο πλευρές», εξήγησε.

Απαντώντας σε άλλη ερώτηση είπε ότι «τα Ηνωμένα Έθνη ποτέ δεν έθεσαν θέμα χρονοδιαγράμματος. Είπαμε ότι θα υπάρξει και άλλη έκθεση το Νοέμβριο και ότι αυτή η έκθεση θα αναφέρεται σε γεγονότα, στο τι συνέβη στις διαπραγματεύσεις όπως και οι προηγούμενες εκθέσεις ανέφεραν». [www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ]

Απειλούνται η 13η και 14η σύνταξη στον ιδιωτικό τομέα


Την περικοπή τους ζητά η τρόικα.

Περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης στον ιδιωτικό τομέα ζητά η τρόικα από το υπουργείο Εργασίας

Πρόβλημα στις συζητήσεις των δύο πλευρών έχει προκύψει και για την αύξηση των ορίων ηλικίας, στις μητέρες ανηλίκων και για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

Την απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και την κατάθεσή του στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, υποστήριξε την Τρίτη ο υπουργός Εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος, μιλώντας στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.

«Η προσωπικότητά μου δομήθηκε δημοκρατικά, σέβομαι τους βουλευτές του κόμματος που ανήκω, δε δέχομαι μύγα στο σπαθί μου για τη δημοκρατικότητά μου», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Λοβέρδος.

Όσον αφορά τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις ο υπουργός ανακοίνωσε μικρής έκτασης τροποποιήσεις.

Μεταξύ των τροποποιήσεων είναι η εφαρμογή των αντικινήτρων απόλυσης των μεγάλης ηλικίας εργαζομένων από τα 55 έτη -έναντι των 57 που προβλεπόταν αρχικά- καθώς και η αύξηση κατά δύο μήνες, από τέσσερις σε έξι, της υποχρέωσης των εργοδοτών να προειδοποιούν για επικείμενη απόλυση, προκειμένου να καταβάλουν μειωμένη αποζημίωση.

Στην Κωνσταντινούπολη σήμερα ο Γ. Παπανδρέου

Τελευταία ενημέρωση:

Στην Κωνσταντινούπολη μεταβαίνει σήμερα ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, προκειμένου να συμμετάσχει στη Σύνοδο Κορυφής των χωρών - μελών της Διαβαλκανικής Συνεργασίας (SEECP).

Στο περιθώριο της Συνόδου, ο Γιώργος Παπανδρέου θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιούλ, τον πρόεδρο της Κροατίας, Ίβο Γιοζίποβιτς, τον Τούρκο πρωθυπουργό, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του πρωθυπουργού στη Σύνοδο Κορυφής των χωρών - μελών της Διαβαλκανικής Συνεργασίας έχει ως εξής:

  • 7.00 π.μ. Άφιξη Πρωθυπουργού στην Κωνσταντινούπολη (από Νέα Υόρκη)
  • 9:30 π.μ. Σύνοδος Εργασιών SEECP (Ciragan Palace-Ballroom)
  • 12:30 μ.μ. Οικογενειακή φωτογραφία
  • 12:45 μ.μ. Συνέντευξη Τύπου SEECP
  • 1:30 μ.μ Γεύμα προς τιμήν Αρχηγών Κρατών - Κυβερνήσεων παρατιθέμενο από τον Πρωθυπουργό Τουρκίας R. T. Erdogan (Ciragan Palace)

Ο Γ. Παπανδρέου από τη Νέα Υόρκη


«Η αλληλεγγύη στοιχείο - κλειδί για την παγκόσμια κοινωνία»

Ομιλία κατά την έναρξη του Συνεδρίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στη Νέα Υόρκη πραγματοποίησε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Το πλήρες κείμενο της ομιλίας, είναι το κάτωθι:

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι, επιτρέψτε μου καταρχήν να ευχαριστήσω τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, που μας φιλοξενεί σε αυτό τον χώρο υψίστης συμβολικής, αλλά και πολιτικής σημασίας. Επιτρέψτε μου, επίσης, να αρχίσω με δυο λόγια αλληλεγγύης προς τους φίλους μας.

Στη διάρκεια των προηγούμενων μηνών, έγιναν σεισμοί μεγάλης ισχύος στην Αϊτή. Ο Αντιπρόεδρός μας, ο Victor Benoit, βρίσκεται εδώ και επιθυμούμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας στον ίδιο και στο λαό του.

Επίσης, συμπαραστεκόμαστε και στη Χιλή, σε εσάς και το λαό σας, καθώς χτίζετε ισχυρότερα κράτη πάνω στα χαλάσματα των πρόσφατων σεισμικών δονήσεων. Θα ήθελα να στείλω και ένα σύντομο μήνυμα συμπαράστασης στον Πρόεδρο Ομπάμα, που με τόσο θάρρος διαχειρίζεται μία από τις πλέον καταστροφικές πετρελαιοκηλίδες στην ιστορία. Αυτή η αλληλεγγύη είναι στοιχείο-κλειδί για την παγκόσμια κοινωνία μας, για την αντιμετώπιση των μεγάλων κοινωνικοοικονομικών και άλλων προβλημάτων. Είναι πολύ σημαντική.

Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι, όταν η Ελλάδα κήρυξε την Επανάσταση προ πολλών ετών, το 1821, η Αϊτή ήταν η πρώτη χώρα που επέδειξε την αλληλεγγύη της προς εμάς, αν και μας χώριζε ένας ωκεανός. Απέστειλε τόνους καφέ, ώστε τα χρήματα να διατεθούν για τους σκοπούς της Επανάστασης του 1821.

Αυτό το γεγονός αναδεικνύει, από μόνο του, την ουσία της αλληλεγγύης, όπως και το πόσο βαθιά ριζωμένη είναι στην ψυχολογία μας και στα προοδευτικά μας κινήματα.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η αλληλεγγύη είναι απαραίτητη σε παγκόσμιο επίπεδο, γι' αυτό και επιθυμώ να ευχαριστήσω όλους τους παρισταμένους,
αγαπητούς φίλους και συντρόφους. Σας ευχαριστώ για την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή σας προς την Ελλάδα, που δίνει μια μάχη δύσκολη, η οποία όμως θα στεφθεί με επιτυχία και θα οδηγήσει στη δημιουργία μιας πιο αξιόπιστης και βιώσιμης οικονομίας και ενός πιο ισχυρού κράτους, εντός των επομένων ετών.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, η Ελλάδα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, στην καρδιά της παγκόσμιας κρίσης, που σοβούσε. Αν και η κρίση χαρακτηρίστηκε ελληνική, και όντως η Ελλάδα υπήρξε ο αδύναμος κρίκος, επρόκειτο παρά ταύτα για μια συστημική κρίση, ευρέως φάσματος, την απαρχή της οποίας σηματοδότησε η οικονομική κρίση του 2008.

Επιτρέψτε μου, όμως, να σας μεταφέρω τη δική μου εμπειρία από αυτή την κρίση και τα όσα συνεπάγεται ενδεχομένως για το έργο και την πολιτική που
ακολουθούμε.

Πρώτον: τι διδάγματα αποκομίσαμε από την κρίση αυτή; Για άλλη μια φορά, η κρίση απέδειξε ότι κανείς δεν είναι μόνος ή αποκομμένος από τους υπόλοιπους, γιατί όλοι είμαστε συνεπιβάτες στο ίδιο τρένο.

Είναι επιτακτική επομένως η ανάγκη για αλληλεγγύη, πολλώ δε μάλλον η ανάγκη μιας παγκόσμιας συνεργασίας, μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης, για λύσεις παγκόσμιας εμβέλειας.

Δεύτερον, κάτι που με ρωτούν συχνά είναι, κατά πόσον η εμπειρία αυτή άλλαξε την άποψή μας για το κράτος πρόνοιας, για την προοδευτική πολιτική και για τις αξίες, τις οποίες πρεσβεύουμε. Η απάντηση μου είναι αρνητική. Η εμπειρία αυτή, ουσιαστικά, επιβεβαίωσε όλα όσα πιστεύουμε. Επαναβεβαίωσε την πεποίθησή μας ότι πρέπει να αλλάξουμε. Και ανατρέχοντας στην ομιλία που εκφώνησα, κατά την ανάληψη των καθηκόντων μου το 2006, παρατηρώ ότι όλα όσα είπα τότε, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, παραμένουν επίκαιρα και αληθή.

Τότε επεσήμανα ότι, για πρώτη φορά στην ιστορία, έχουμε τις δυνατότητες, την τεχνολογία, τη γνώση και τον πλούτο, ώστε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Διαθέτουμε τη δύναμη, τα οικονομικά μέσα, την τεχνογνωσία, για να αποτελέσει η φτώχεια παρελθόν, να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, να παρασχεθούν εγγυήσεις αξιοπρεπούς εργασίας για όλους και να περιοριστεί η παιδική θνησιμότητα.

Έχουμε τη δυνατότητα να βελτιώσουμε την υγειονομική περίθαλψη, να εξαλείψουμε πανδημίες, όπως το AIDS και την ελονοσία, να εξασφαλίσουμε ισότητα ανδρών-γυναικών, να εντάξουμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στις κοινωνίες μας, να σταματήσουμε τη διακίνηση ναρκωτικών, το λαθρεμπόριο όπλων και την εμπορία λευκής σαρκός, να καταργήσουμε πρακτικές διαφθοράς και απουσίας διαφάνειας, να περιορίσουμε τις ανισότητες, να απαλλάξουμε τα κράτη από τα χρέη, να εγγυηθούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε όλα αυτά αναφέρθηκα το 2006.

Σήμερα, θεωρώ ότι η έκκληση εκείνη, γίνεται ακόμη πιο δραματική, διότι ναι μεν έχουμε τη δυνατότητα, αλλά δεν την αξιοποιούμε. Αν μάλιστα παρατηρήσουμε τις κρίσεις που αντιμετωπίζουμε, είτε πρόκειται για κρίσεις οικονομικές, είτε για διαρροές πετρελαίου, όπως στον Κόλπο του Μεξικού, διαπιστώνουμε ότι οι δυνατότητες του ανθρώπου είναι τεράστιες. Αποκτήσαμε εντυπωσιακές δυνάμεις, τεράστιες δυνατότητες και οικονομικά μέσα, με τρισεκατομμύρια δολάρια ή ευρώ να διακινούνται ανά τον πλανήτη, και με ενεργειακές πηγές, μέσα, πυρηνικούς σταθμούς και βιοτεχνολογία.

Αυτό που απασχολεί την ανθρωπότητα, όμως, είναι οι τρόποι με τους οποίους χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις αυτές. Για ποιους σκοπούς χρησιμοποιούμε τελικώς τις δυνάμεις αυτές;

Αυτό είναι ένα ιδιαζόντως πολιτικό ερώτημα. Αποτελεί συνάρτηση της Δημοκρατίας και των αξιών που προσυπογράφουμε. Αφορά στο είδος της κοινωνίας, που επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε, να αναπτύξουμε και να βιώσουμε. Αυτή είναι και η πρόκληση την οποία αντιμετωπίζουμε, καθώς καλούμαστε να εξετάσουμε τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να τιθασεύσουμε τέτοιες δυνάμεις, όπως τις δυνάμεις της αγοράς. Θα επιτρέψουμε να περάσουν οι δυνάμεις αυτές στα χέρια και τον έλεγχο των λίγων και να παραμείνουν ανεξέλεγκτες; Ή μήπως θα κυβερνήσουμε με τρόπο δημοκρατικό, θα τιθασεύσουμε τις δυνάμεις αυτές για το καλό της ανθρωπότητας και της εξυπηρέτησης των αναγκών της;

Σε αυτό το ζήτημα, το κίνημά μας διαδραματίζει κεντρικό ρόλο, παράγοντας αξίες, εκείνες τις παγκόσμιες αξίες, που συντελούν υπέρ μιας παγκόσμιας και δημοκρατικής διακυβέρνησης.

Εδώ, μετουσιώνεται και η σημασία του κινήματός μας, δηλαδή στη δημιουργία ενός πιο ανθρώπινου κόσμου, ενόσω διαχειριζόμαστε παρεμφερείς κρίσεις. Αντιμετωπίζουμε επιπροσθέτως και ένα δίλημμα, καθώς βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι.

Από τη μια, υφίσταται η πρόκληση της δημιουργίας ενός κόσμου με ανθρώπινο πρόσωπο, η πρόκληση του εξανθρωπισμού της παγκοσμιοποίησης.
Από την άλλη, αν δεν τα καταφέρουμε, θα οδηγηθούμε προς την κατεύθυνση ενός ενισχυμένου λαϊκισμού, περισσότερου φονταμενταλισμού, αύξησης της πόλωσης, εντονότερου ρατσισμού, ξενοφοβίας, εντονότερου εθνικισμού, ρήξεων και βαρβαρότητας.

Αυτό είναι το δίλημμά μας, λοιπόν. Καθώς επίκειται η Σύνοδος του G20 εντός των ερχόμενων ημερών, το ζήτημα μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης αποτελεί ολοένα και μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα. Έχει αξία η δημιουργία του θεσμού του G20, ενός θεσμού σημαντικού που, στο παρελθόν, έχει λάβει αποφάσεις μεγάλης βαρύτητας. Παρά ταύτα, οι αποφάσεις αυτές, παρατηρούμε ότι υλοποιούνται ελάχιστα ή και καθόλου.

Και φυσικά, ο θεσμός του G20 δεν είναι πλήρως αντιπροσωπευτικός του συνόλου των λαών της υφηλίου, ιδιαιτέρως δε των φτωχότερων λαών του πλανήτη. Ωστόσο, το γεγονός αυτό, μας θυμίζει ότι διαθέτουμε επιλογές. Υπάρχουν επιλογές. Τίποτα δεν είναι αναπόφευκτο. Τις επιλογές μας, πρέπει να τις ορίζουν αξίες - και οι δικές μας αξίες είναι σαφείς. Πρόκειται καταρχήν για τη Δημοκρατία, την αναγκαιότητα ενίσχυσης των δημοκρατικών θεσμών, τη συμμετοχή, την εκπροσώπηση, τη διαφάνεια.

Δεύτερον, μιλάμε για την ανάγκη για ισότητα, δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, προς όφελος των χωρών και των λαών μας, εντός των εθνών μας και μεταξύ των κρατών μας.

Και τρίτον, μιλάμε για μια νέα σχέση με το φυσικό περιβάλλον, ούτως ώστε να στραφούμε προς μια πιο βιώσιμη οικονομία, όπου άνθρωπος και περιβάλλον συμβιώνουν αρμονικά.

Μπορούμε να προσφέρουμε ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, με καινοτόμο, βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία θα υπερβαίνει τους παρελθόντες περιορισμούς. Ένα ακόμη παράδειγμα, συνεπεία των τελευταίων μηνών, το οποίο αναδεικνύει εκ νέου την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης και λύσεων παγκόσμιας κλίμακας, συνδέεται με το γεγονός ότι το 2008, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, οι κυβερνήσεις, ή η πολιτική, αν θέλετε, και το κράτος, αποτέλεσαν τον έσχατο εγγυητή για να σωθεί το σύστημα.

Χρειάστηκε κυβερνητική παρέμβαση, ώστε να προστατευθούν οι οικονομίες των χωρών μας. Οι κυβερνήσεις έπρεπε να είναι αξιόπιστες. Σήμερα, τίθενται υπό αμφισβήτηση, ιδίως στον αναπτυγμένο κόσμο, εξαιτίας των κρατικών χρεών. Εκείνες βοήθησαν στη διάσωση των τραπεζών, τόνωσαν την οικονομία και, τώρα, κατηγορούνται για συσσώρευση δυσθεώρητων χρεών.

Ποιος όμως είναι αυτή τη στιγμή ο εγγυητής, στον οποίο μπορεί να προστρέξει κανείς, ως έσχατη λύση; Αν δεν είναι οι κυβερνήσεις, ούτε ο χρηματοπιστωτικός τομέας, τότε μόνον παγκόσμιοι θεσμοί και παγκόσμια όργανα, λύσεις παγκόσμιας, ή και περιφερειακής εμβέλειας, μπορεί να υπάρξουν, όπως έδειξε και η ελληνική κρίση, με τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ.

Ένα άλλο ζήτημα που αντιληφθήκαμε, και που βίωσα έντονα στην περίπτωση της Ελλάδας, καθώς παρακολουθούσαμε καθημερινά τις εξελίξεις στις αγορές και τις διακυμάνσεις των spreads, ήταν ότι οι αγορές δεν είναι ορθολογικές. Μπορεί να τις παρασύρει η ψυχολογία του όχλου, είτε μιλάμε για τη «φούσκα» προ του 2008, οπότε επικράτησε μια ευφορία, που επέφερε ανάπτυξη και δεν εδραζόταν στην πραγματική οικονομία, είτε αν στον αντίποδα επικρατήσει ο φόβος.

Την ψυχολογία του όχλου, την είδαμε στην Ελλάδα, καθώς προχωρούσαμε στην εφαρμογή ενός πακέτου μέτρων μετά το άλλο, με στόχο τον περιορισμό του ελλείμματος και του χρέους, ενώ οι αγορές δεν ανταποκρίνονταν. Εξακολούθησαν τις επιθέσεις και παρέμειναν καχύποπτες.
Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο χρειάστηκε παρέμβαση στις αγορές, όπως ακριβώς έγινε τόσο με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης - όσο βραδύ και αν υπήρξε αυτό, αν και ταχύτατο για τα δεδομένα των ευρωπαϊκών θεσμών - όσο και με τη δέσμευση, από την πλευρά μας, ως προς τη λήψη ρηξικέλευθων και συχνά επώδυνων αποφάσεων, την ανάληψη δράσεων, την εφαρμογή πακέτων μέτρων περιστολής των δημοσίων δαπανών, αύξησης των κρατικών εσόδων και περιορισμού της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς.

Οι αγορές έγιναν ανυπόμονες. Αποστρέφονται τον κίνδυνο και μπορούν να υπονομεύσουν με τρόπο επικίνδυνο τις σημαντικές και αξιόπιστες πολιτικές
αποφάσεις, τις οποίες λαμβάνουμε κατά τη διακυβέρνηση των χωρών μας. Ένα επιπλέον συμπέρασμα που εξάγουμε είναι ότι, οι αγορές κινούνται με ταχύτητες, που υπερβαίνουν αυτές των δημοκρατικών μας θεσμών, ιδίως δε αν κοιτάξουμε το παράδειγμα της Γουόλ Στριτ, όπου ηλεκτρονικοί υπολογιστές και μαθηματικά μοντέλα λαμβάνουν αποφάσεις, προτού καν προλάβουμε να καθίσουμε και να διαβουλευθούμε ως άνθρωποι.

Ο εξανθρωπισμός της παγκοσμιοποίησης, οι πιο ανθρώπινες οικονομίες και ένα πιο ανθρωποκεντρικό παγκόσμιο σύστημα, επομένως, δεν είναι απλά εκφράσεις με συμβολική σημασία, αλλά συνεπάγονται την υποχρέωση δημιουργίας συστημάτων, τα οποία θα εξυπηρετούν εμάς, ως ανθρώπινα όντα, και όχι πρότυπα ή αδιαφανή συμφέροντα, που κρύβονται πίσω από τα μοντέλα αυτά.

Στο σημείο αυτό, στο πλαίσιο της όλης συζήτησης για το τι ακριβώς επιλέγουμε, αγορές ή κυβερνήσεις, νομίζω ότι θα πρέπει να δηλώσουμε ότι θέλουμε και τις αγορές και τις κυβερνήσεις. Θέλουμε όμως αγορές, που να υπηρετούν τους λαούς μας. Και θέλουμε κυβερνήσεις, που να υπηρετούν τους λαούς μας. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο χρειαζόμαστε ρύθμιση και κανονιστικά πλαίσια και, για τον ίδιο λόγο, χρειαζόμαστε δημοκρατικές κυβερνήσεις.

Ευτυχώς, η Ελλάδα βρίσκεται τώρα στη σωστή τροχιά. Ελήφθησαν δύσκολες αποφάσεις, που παρήγαν όμως θετικά αποτελέσματα. Ήδη, μειώσαμε το έλλειμμα κατά 40%, σε σχέση με πέρσι. Τα κρατικά έσοδα αυξήθηκαν, οι δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν. Δεν θα ήθελα, όμως, να σας κουράσω με ενδελεχείς αναφορές στην ελληνική πραγματικότητα.

Υπάρχει όμως κάτι, στο οποίο επιθυμώ να αναφερθώ, διότι παρατηρώ σχετικές αναφορές σε πλειάδα Μέσων ανά την υφήλιο. Πολλοί πολιτικοί, προερχόμενοι από συντηρητικά, δεξιά κόμματα, λένε: «βλέπετε την Ελλάδα; Πληρώνει το τίμημα του κράτους πρόνοιας. Σε αυτό ανάγεται το πρόβλημά της, καθώς είχε ένα γενναιόδωρο κράτος πρόνοιας, που δημιούργησε το σημερινό χρέος της».

Δεν ευσταθεί κάτι τέτοιο. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα του χρέους δεν ανάγεται στο κράτος πρόνοιας. Η ρίζα του προβλήματος εντοπίζεται στην κακοδιαχείριση μιας οικονομίας, από μια συντηρητική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση υδροκέφαλη, που προκάλεσε τη δημιουργία ενός τεράστιου κρατικού χρέους. Επρόκειτο για μια έντονα παρεμβατική κυβέρνηση, που τάχθηκε υπέρ των μεγάλων συμφερόντων, όπως ακριβώς συνέβη και στις ΗΠΑ με την κυβέρνηση Μπους, η οποία επίσης προάσπισε τα μεγάλα συμφέροντα.

Δεν φταίει το κράτος πρόνοιας. Δεν προκάλεσε το κράτος πρόνοιας το υφιστάμενο πρόβλημα και, μάλιστα, στην Ελλάδα, όπου οι πολίτες καλύπτουν μόνοι τους το 40% των δαπανών για υγεία και παιδεία. Επομένως, το κράτος πρόνοιας μάλλον δεν είναι τόσο αναπτυγμένο στην Ελλάδα, όσο σε άλλες χώρες.
Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας συνδεόταν με την διακυβέρνηση, ή μάλλον με την απουσία μιας δημοκρατικής διακυβέρνησης και με την ύπαρξη, δυστυχώς, διαφθοράς και ενός πελατειακού συστήματος. Δεν είμαστε ούτε ευτυχείς, ούτε περήφανοι για το δεδομένο αυτό, αλλά αλλάζουμε την κατάσταση.

Επρόκειτο για ζήτημα σωστής διακυβέρνησης, δημοκρατικής διακυβέρνησης, ύπαρξης διαφάνειας και αποκατάστασης ενός κράτους Δικαίου, υπέρ των συμφερόντων των πολιτών, και όχι μιας διακυβέρνησης που προάσπιζε τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών.

Εδώ, αντιμετωπίζουμε μία ακόμη διχογνωμία, ένα ακόμη δίλημμα: τι επιλέγουμε; Επιθυμούμε την επικράτηση των ισχυρών; Και μάλιστα όταν, εφόσον επικρατούν οι ισχυροί, είναι κακή η διακυβέρνηση; Η μήπως επιθυμούμε την επικράτηση του κράτους Δικαίου; Των δημοκρατικών δικαιωμάτων; Των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Η οικονομική κρίση του 2008 σημειώθηκε λόγω της έλλειψης χρηστής διακυβέρνησης, της απουσίας διαφάνειας και κανόνων ρύθμισης της λειτουργίας του χρηματοοικονομικού - χρηματοπιστωτικού τομέα, λόγω της ικανότητας του χρηματοπιστωτικού το μέα και των συμφερόντων που εκπροσωπούσε, να επηρεάζουν πολιτικές, όργανα και δημοκρατικούς θεσμούς, προωθώντας τα δικά τους συμφέροντα, ώστε αυτά να επιχειρούν όπως επιθυμούσαν. Δίνουμε αγώνα, επίσης, κατά της υπέρμετρης γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της κακοδιαχείρισης, ώστε τελικά τα χρήματα των φορολογουμένων να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς, που εξυπηρετούν το κοινό καλό, το κοινωνικό σύνολο, και όχι τους ισχυρούς και λίγους. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, αν και τα μέτρα ήταν πολύ σκληρά για την Ελλάδα, ο λαός συνειδητοποιεί ότι υλοποιούμε τεράστιες τομές στη διακυβέρνηση της χώρας, προς όφελός του, καθώς οδεύουμε προς την έξοδο από την κρίση.

Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, λοιπόν, με όσους ισχυρίζονται ότι, το πρόβλημα της συσσώρευσης κρατικών χρεών, το χρέος της Ελλάδας, ή όποιας άλλης χώρας, οφείλεται στις κοινωνικές υπηρεσίες, τις οποίες παρέχουμε στους πολίτες, είτε αφορούν στην υγεία, στα σχολεία ή στα δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας για τις ευάλωτες ομάδες. Δεν είναι αυτή η πραγματική αιτία του προβλήματος των χρεωμένων χωρών.

Ποια είναι όμως η γενεσιουργός αιτία του προβλήματος; Πολλές από τις αναπτυγμένες χώρες βαρύνονται με εξωτερικό χρέος και καθίστανται λιγότερο
ανταγωνιστικές. Όντας λιγότερο ανταγωνιστικές, αναγκάζονται να καταφύγουν σε δανεισμό, πολλές φορές υπέρμετρο, ώστε να διατηρήσουν το υπάρχον υψηλό επίπεδο διαβίωσης. Ασφαλώς, αυτό το υψηλό επίπεδο επιτεύχθηκε μέσα από μια μακρά ιστορία αγώνων και διαπραγματεύσεων των Ενώσεων των εργαζομένων με τους εργοδότες, σχετικά με τις συλλογικές συμβάσεις, και με στόχο τη δημιουργία ενός κράτους πρόνοιας, προκειμένου οι συμπολίτες μας να ζουν μια καλύτερη ζωή.

Όμως και πάλι, αυτό σημαίνει ότι είμαστε μη ανταγωνιστικοί, εξαιτίας του κράτους πρόνοιας; Αν ρίξουμε μια ματιά στις σκανδιναβικές χώρες, ή σε κράτη
όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία, τα οποία διαθέτουν και κράτος πρόνοιας, αλλά είναι και διεθνώς ανταγωνιστικά, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει μοντέλο κοινωνικής δικαιοσύνης, που συνδυάζει την ανταγωνιστικότητα στην παγκόσμια αγορά.

Υπάρχει και ένας άλλος λόγος, όμως, εξαιτίας του οποίου πολλές χώρες δεν είναι ανταγωνιστικές, και αυτός δεν συνδέεται με τα κράτη πρόνοιας, αλλά με την ύπαρξη μεγάλων ανισοτήτων σε κάποιες γωνιές του πλανήτη - αν και μας χαροποιεί βεβαίως η ανάπτυξη που παρατηρείται στις αναδυόμενες αγορές και ο πλούτος που διοχετεύεται προς τις χώρες αυτές.

Παρατηρείται έλλειψη ανταγωνιστικότητας, διότι υπάρχουν χώρες με πολύ χαμηλά ημερομίσθια. Παρατηρείται έλλειψη ανταγωνιστικότητας, διότι υπάρχουν χώρες που στερούνται ενός κράτους πρόνοιας και δεν χρειάζεται να συνεισφέρουν γι' αυτό. Παρατηρείται έλλειψη ανταγωνιστικότητας σε αναπτυγμένες χώρες, διότι σε πολλές από αυτές δεν γίνονται συλλογικές διαπραγματεύσεις, ή είναι πολύ εύκολη η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η οποία εξασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα βραχυπρόθεσμα, αλλά όχι και την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά της.

Είναι όμως αυτό μοντέλο προς μίμηση; Θέλουμε αλήθεια την υποβάθμιση; Θέλουμε να κατρακυλήσουμε προς τα κάτω, για να είμαστε ανταγωνιστικοί; Ή μήπως εμείς, οι σοσιαλιστές, οι σοσιαλδημοκράτες, τα εργατικά κόμματα, επιθυμούμε την αναβάθμιση των όρων και προδιαγραφών, που ισχύουν σε αναδυόμενες και αναπτυγμένες χώρες, ώστε οι εργαζόμενοι σε αυτές να αποκτήσουν μεγαλύτερο μερίδιο του πλούτου, να συμμετάσχουν περισσότερο στην αναδιανομή του πλούτου των κρατών τους και της υφηλίου;

Μόνον τότε θα υπάρχουν ίδιοι κανόνες για όλους και θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε τα συστήματα του κράτους πρόνοιας σε παγκόσμιο επίπεδο. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, η καταβαράθρωση δεν αποτελεί απάντηση.

Στο σημείο αυτό, να παρατηρήσω ότι καθώς εμείς συναντιόμαστε εδώ, στη Νέα Υόρκη, η Διεθνής Συνομοσπονδία Ενώσεων Εργαζομένων συνέρχεται στο Βανκούβερ, αναμένοντας αντίστοιχες προτάσεις από πλευράς G20. Μάλιστα χθες, συναντήθηκα με τον Guy Ryder, τον Γενικό Γραμματέα της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ενώσεων Εργαζομένων, ενώ απόψε θα συνδεθώ με τηλεδιάσκεψη με τους συνέδρους. Συμφωνήσαμε σε μια στενότερη συνεργασία Σοσιαλιστικής Διεθνούς και Σωματείων Εργαζομένων παγκοσμίως, ούτως ώστε να ασκήσουμε εντονότερες πιέσεις, οι οποίες απαιτούνται προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι παγκόσμιες αλλαγές που επιδιώκουμε, να υπάρξει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, μια δίκαιη μετάβαση στην πράσινη οικονομία, καθώς και αναδιάρθρωση των οικονομιών μας, με τρόπο ώστε να μην επιβαρυνθούν οι πιο αδύναμοι.

Θέλουμε ένα πιο ανταγωνιστικό οικονομικό μοντέλο, όπως επίσης και ένα πιο δίκαιο οικονομικό μοντέλο. Βρισκόμαστε ασφαλώς στις επάλξεις και παραμένουμε εδώ, γι' αυτό και οφείλουμε να συμπράξουμε με άλλους, σε αυτή την περίοδο των αλλαγών. Συγκροτήσαμε Επιτροπές για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, για την πράσινη ανάπτυξη, τη βιώσιμη αν άπτυξη και την καταπολέμηση της φτώχειας. Παραμένουμε στις επάλξεις υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών, της μη διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής, της επικράτησης της ειρήνης, σε περιοχές όπως η Μέση Ανατολή.

Πρέπει να παραμείνουμε στις επάλξεις, καθώς G20 και λοιποί συζητούν σχετικά με τη νέα αρχιτεκτονική του κόσμου, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι όντως οι χρηματοοικονομικές αγορές θα ελέγχονται και δεν θα ελέγχουν. Να εξασφαλίσουμε ότι θα υπάρξουν οι αναγκαίοι θεσμοί, οι οποίοι θα μπορούν να αξιολογήσουν αντικειμενικά τις εξελίξεις ανά τον πλανήτη, όχι σαν τους οίκους αξιολόγησης_ένα ακόμη παράδειγμα, που απορρέει από την εμπειρία μου.
Οι οίκοι αξιολόγησης είναι περισσότερο ουραγοί, παρά αρχηγοί. Όταν είχαμε τη «φούσκα», βαθμολογούσαν με «ΑΑΑ» τις τράπεζες. Όταν οι κυβερνήσεις επιχειρούν αλλαγές, τις υπονομεύουν και, μετά την υλοποίηση των αλλαγών, συνεχίζουν.

Απλώς, ακολουθούν το πλήθος. Δεν το θέλουμε αυτό. Εμείς θέλουμε πολιτικές, που θα επιτρέπουν την αλλαγή, θα προκαλούν αλλαγές, θα κατευθύνουν την αλλαγή προς τους στόχους που έχουμε θέσει συλλογικά. Το μήνυμά μας, επομένως, προς τους G20 είναι ότι, επιθυμούμε δεσμεύσεις, αποφάσεις, δράσεις, εδώ και τώρα. Επιθυμούμε την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων. Προς αυτή την κατεύθυνση, θα συνεργαστούμε με τη Διεθνή Συνομοσπονδία Ενώσεων Εργαζομένων.

Οφείλουμε να θέσουμε σε προτεραιότητα την αναπτυξιακή βοήθεια και να μην διακυβεύσουμε τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας, γι' αυτό και πολλοί από εμάς θα ξαναβρεθούμε εδώ το Σεπτέμβριο, ώστε να αγωνιστούμε και γι' αυτό το σκοπό, ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Υπάρχουν θεμελιώδεις αρχές ισότητας. Θα υπάρξουν, λόγου χάρη, συζητήσεις επί μακρόν, σχετικά με το γεγονός ότι μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση σε μη άτυπες χρηματοοικονομικές υπηρεσίες. Παρότι αυτό είναι πολύ σημαντικό, ας μην λησμονούμε ότι, παγκοσμίως, ακόμη μεγαλύτερες πληθυσμιακές ομάδες δεν διαθέτουν πρόσβαση σε στοιχειώδη περίθαλψη, παιδεία, πόσιμο νερό, υγιεινή.

Ας μην λησμονούμε, επίσης, ότι ειδικές ομάδες, είτε πρόκειται για γυναίκες, είτε για μετανάστες και πρόσφυγες, στερούνται θεμελιωδών δικαιωμάτων. Ας μην λησμονούμε ότι χρειάζεται δικαιότερη κατανομή των βαρών σε αυτή την περίοδο της κρίσης, καθώς και ότι θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι συμπληρωματικές συνομιλίες μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.

Ας τολμήσουμε, επίσης, να αντιταχθούμε σε κάποια από τα μεγάλα συμφέροντα, τα οποία συχνά παραμένουν αδιαφανή, όπως οι φορολογικοί παράδεισοι και οι κερδοσκόποι. Υπάρχουν πολλά χρήματα, όπως έδειξε - μεταξύ άλλων - η κρίση του 2008. Κυκλοφορεί πολύ χρήμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ξεχάσαμε τη λέξη «εκατομμύρια». Αρχίσαμε να συζητάμε για δισεκατομμύρια και καταλήξαμε να μιλάμε για τρισεκατομμύρια.

Κυκλοφορεί πολύ χρήμα στον κόσμο, κρύβεται όμως σε φορολογικούς παραδείσους και πίσω από χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, που χαρακτηρίζονται από αδιαφάνεια. Πρέπει να δημιουργήσουμε περισσότερο διαφανείς θεσμούς, αλλά και να εξασφαλίσουμε ότι θα φορολογηθεί το χρήμα, που γεννά η παραγωγική απασχόληση των χωρών και των λαών μας. Πολλοί από εμάς είμαστε όντως χρεωμένοι, είτε σε αναπτυσσόμενες, είτε σε αναπτυγμένες χώρες. Ακόμη και έτσι, πρέπει πάντως να φορολογείται το υπάρχον χρήμα, ο τεράστιος πλούτος που κυκλοφορεί ανά τον κόσμο, συχνά ταχύτατα, από χώρα σε χώρα και από οικονομία σε οικονομία, παραμένοντας ωστόσο μη υποκείμενος σε φορολόγηση.

Για το λόγο αυτό, εμείς, οι σοσιαλιστές, προτείναμε και την επιβολή ενός φόρου «Τόμπιν», ή αλλιώς ενός φόρου επί των οικονομικών συναλλαγών, τον οποίο συνέστησε ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος, Τζέημς Τόμπιν, αρχικά ως φόρο για την καταπολέμηση της κερδοσκοπίας, αλλά ο οποίος σήμερα νοείται επίσης και ως σημαντική πηγή εσόδων.

Αυτό θα συνεπαγόταν νέα έσοδα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στους κόλπους της οποίας ετέθη το θέμα αυτό, προ ολίγων ημερών. Συζητήθηκε το ενδεχόμενο επιβολής επί των συναλλαγών μικρού φορολογικού συντελεστή, της τάξεως του 0.05%, ο οποίος θα απέφερε στην Ε.Ε. περίπου 200 δις ευρώ ετησίως. Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη, όχι μόνο την ευρωπαϊκή, ενώ θέτουμε σε εφαρμογή πιο αυστηρά προγράμματα σε εθνικό επίπεδο, αλλά θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν, ώστε η Ευρώπη και ο πλανήτης, να κινηθούν προς την κατεύθυνση της πράσινης οικονομίας. Θα μπορούσαν, επίσης, οι πόροι αυτοί να αξιοποιηθούν για την στήριξη ή την αναζωογόνηση των οικονομιών, βοηθώντας τον αναπτυσσόμενο κόσμο να στραφεί στην πράσινη οικονομία, αλλά και για να στηριχθούν οι οικονομίες που προασπίζουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα:
υγεία, παιδεία και ευημερία.

Επίσης, στην Ε.Ε. συζητούμε για τα πράσινα ομόλογα, ή τα Ευρωομόλογα, καθώς και για τη δημιουργία - ει δυνατόν - ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμ είου. Πρόκειται για νέους θεσμούς, για καινούργιες προτάσεις και ιδέες, που πιστεύουμε ότι θα αποβούν επωφελείς, ώστε να μπορούμε να παρέμβουμε στις αγορές και να καταστούμε πλέον αποτελεσματικοί στο εγχείρημα της δημιουργίας ενός πιο δίκαιου κόσμου.

Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε σήμερα, επομένως, ορίζεται από το βαθμό στον οποίο εμείς, το κίνημά μας, μπορούμε να διαμορφώσουμε δυναμικά ένα διαφορετικό κόσμο. Ας επιλέξουμε να μας καθοδηγήσουν οι κοινές μας αξίες και αρχές. Ας επιλέξουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και όχι το λαϊκισμό, το φονταμενταλισμό, τις πολιτικές της ξενοφοβίας. Ας μην επιλέξουμε ούτε τις αγορές, αφού επιδιώκουμε οι αγορές να υπηρετήσουν τον άνθρωπο, και όχι ο άνθρωπος την αγορά, κάνοντας με αυτό τον τρόπο την παγκοσμιοποίηση πιο ανθρώπινη.

Ας επιλέξουμε την μακροχρόνια βιωσιμότητα, αντί για το βραχυπρόθεσμο κέρδος. Ας ενδυναμώσουμε τους λαούς μας, ώστε να συμμετέχουν ενεργά στη διακυβέρνηση, αντί να αποδέχονται τα πάντα, ως παθητικοί δέκτες. Τώρα είναι η ευκαιρία, διότι υπάρχει ανά την υφήλιο συνείδηση των κοινών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, είτε αυτά αφορούν στο περιβάλλον, είτε στην απασχόληση ή στα ενεργειακά. Στην ημερήσια διάταξη όλων, βρίσκονται πανομοιότυπα θέματα, αν όχι ακριβώς τα ίδια. Μας χαρακτηρίζει, όμως, και μια αίσθηση ανεπαρκούς ενδυνάμωσης απέναντι στα
παγκόσμια προβλήματα, όμως, και σε αυτό, το κίνημά μας αποδεικνύεται σημαντικό, όντας παγκόσμιας εμβέλειας.

Αυτή είναι η προστιθέμενη αξία του κινήματός μας, η ζωτική προστιθέμενη αξία σε αυτή την ιστορική συγκυρία, ώστε η ημερήσια διάταξη τοπικής, περιφερειακής ή και εθνικής εμβέλειας, να γίνει παγκόσμια, με στόχο την εξεύρεση λύσεων, αλλά και έναν διαφορετικό κόσμο, με ανθρώπινο πρόσωπο. Αυτή είναι μια πρόκληση, στην οποία πιστεύω ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε επάξια.

Σας ευχαριστώ πολύ.