Οι ρυθμίσεις για γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς και άλλους κλάδους

Το προεδρικό διάταγμα έχει 63 άρθρα, 8 παραρτήματα και συνολικά 218 σελίδες.

Ουσιαστικά αποτελεί αντιγραφή των αντίστοιχων άρθρων και παραρτημάτων της Οδηγίας 36 του 2005 εκτός από τα άρθρα 56, 57, 58 και 59 στα οποία περιλαμβάνονται οι ειδικές διατάξεις για την εφαρμογή της Οδηγίας στην Ελλάδα.

Καταργείται το ως σήμερα αρμόδιο για τα επαγγελματικά δικαιώματα ΣΑΕΙΤΕ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Ισοτιμιών Τίτλων Εξωτερικού), το οποίο είχε ιδρυθεί το 2000 στο υπουργείο. Αντικαθίσταται από το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ), το οποίο θα έχει πλέον ευθύνη, όχι μόνο για τα επαγγελματικά δικαιώματα που αντιστοιχούν σε πανεπιστημιακά πτυχία, αλλά και για τα επαγγελματικά δικαιώματα που αντιστοιχούν σε άλλου είδους επαγγελματικές εκπαιδεύσεις. Αυτό όμως θα διαρκέσει μόνο ως το 2013, οπότε την ευθύνη αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων αποκτούν εξ ολοκλήρου τα επιμελητήρια και οι επαγγελματικές και επιστημονικές ενώσεις της χώρας.

▅ Τίτλοι σπουδών και επάγγελμα

* Στο πρώτο κεφάλαιο της Οδηγίας (από το άρθρο 10 ως το άρθρο 15) περιλαμβάνονται οι προβλέψεις για το γενικό σύστημα αναγνώρισης των τίτλων εκπαίδευσης και ανάμεσά τους υπάρχει το άρθρο 13 για τις προϋποθέσεις αναγνώρισης και τα αντισταθμιστικά μέτρα (εξετάσεις, επάρκεια κ.λπ.) τα οποία μπορεί να επιβάλει ένα κράτος υποδοχής σε αυτόν που ζητεί αναγνώριση επαγγελματικού δικαιώματος.

* Στο δεύτερο κεφάλαιο (από το άρθρο 16 ως το άρθρο 20) περιλαμβάνονται οι προβλέψεις για την αναγνώριση της επαγγελματικής πείρας. Βασικό συμπέρασμά τους είναι ότι η ελληνική πλευρά δέχεται ως επαρκή απόδειξη των γνώσεων και των ικανοτήτων που απαιτούνται στη χώρα μας για την άσκηση ενός επαγγέλματος «την προηγούμενη άσκηση της συγκεκριμένης δραστηριότητας από τον υποψήφιο σε άλλο κράτος-μέλος».

Οπως αναφέρεται στο κείμενο «οι βεβαιώσεις επάρκειας ή οι τίτλοι εκπαίδευσης που ζητούνται από την ελληνική πλευρά πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) να έχουν χορηγηθεί από την αρμόδια αρχή του κράτους-μέλους η οποία έχει οριστεί σύμφωνα με τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις του εν λόγω κράτους και να βεβαιώνουν επίπεδο επαγγελματικών προσόντων τουλάχιστον ισοδύναμο με το αμέσως προηγούμενο επίπεδο εκείνου που απαιτείται στην Ελλάδα».

* Στο πρώτο μέρος του τέταρτου κεφαλαίου (από το άρθρο 50 ως το άρθρο 54) περιλαμβάνονται οι διατάξεις για τη διαδικασία αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων. Για επαγγέλματα όπως οι γιατροί αναφέρεται ότι εκτός των τίτλων ολοκληρωμένων σπουδών πρέπει να κατατεθεί από τον υποψήφιο πιστοποιητικό που να βεβαιώνει ότι εργάστηκαν σε συγκεκριμένα καθήκοντα αντίστοιχα με το επάγγελμά τους επί τουλάχιστον τρία συνεχή έτη κατά τη διάρκεια πέντε ετών πριν από τη χορήγηση του πιστοποιητικού.

▅ Τα δικαιώματα αποφοίτων κολεγίων

Το άρθρο 50 αφορά το θέμα των κολεγίων που μέσω συμφωνιών δικαιόχρησης συνεργάζονται με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και δίνουν αντίστοιχους τίτλους στη χώρα μας. Στην παράγραφο 3 ορίζεται σαφώς και περιοριστικά ότι αν η χώρα υποδοχής (π.χ. η Ελλάδα) έχει αμφιβολίες για αυτόν τον τίτλο και τα σχετικά επαγγελματικά δικαιώματα μπορεί να επαληθεύσει με τον αρμόδιο φορέα στο κράτος καταγωγής τα ακόλουθα:

α. Κατά πόσον η εκπαίδευση στο ίδρυμα που παρέσχε την κατάρτιση έχει πιστοποιηθεί επισήμως από το εκπαιδευτικό ίδρυμα που βρίσκεται στο κράτος-μέλος καταγωγής του τίτλου.

β. Κατά πόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης που έχουν εκδοθεί είναι ίδιοι με εκείνους που θα είχαν χορηγηθεί αν η εκπαίδευση είχε πραγματοποιηθεί εξ ολοκλήρου στο κράτος-μέλος καταγωγής του τίτλου και γ. Κατά πόσον οι τίτλοι εκπαίδευσης προσδίδουν τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα στην επικράτεια του κράτους-μέλους που χορήγησε τον τίτλο. [ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010]