Η υπέρβαση και το «ξύνισμα»

Αν δεν υπήρχε το Διαδίκτυο θα είχαμε κι εμείς την ίδια απορία με τους κομισάριους του ΠΑΣΟΚ που έλεγαν προχθές στο Εθνικό Συμβούλιο «αν είσαι μάνα και πονείς πες μας ποιος είναι ο Ξυνίδης». Ας είναι όμως καλά το YouTube, συν ένας φίλος του blogger από την Ξάνθη που τον επισήμανε. Ετσι κάθε χρήστης μπορούσε να τον δει και να τον ακούσει, πριν καν προταθεί για γραμματέας, όταν έτρεχε να μαζέψει σταυρούς στην Ξάνθη.

Δεν γνωρίζουμε αν και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου διαπίστωσε με τον ίδιο τρόπο τον πραγματικά μεστό πολιτικό λόγο που έχει ο νεοεκλεγείς γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, και τον πρότεινε για τη θέση. Αλλά, το πρώτο σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε από την ανάδειξη του κ. Ξυνίδη είναι ότι το Διαδίκτυο σπάει τους φραγμούς της περιφέρειας. Επιτρέπει σε αυτούς, που στα σαλόνια της Αθήνας θα αποκαλούνταν «επαρχιώτες πολιτευτές», να προσεγγίσουν ένα ευρύτερο κοινό, χωρίς τη διαμεσολάβηση των δημοσιογράφων και των Μέσων Ενημέρωσης. Κι αυτό είναι διπλά σημαντικό· οι πολιτικοί μαθαίνουν σιγά σιγά ότι μπορούν να έχουν στον ήλιο μοίρα χωρίς να χρειάζεται να προσκυνήσουν σε δημοσιογραφικά γραφεία· ότι μπορούν να γίνουν γραμματείς ενός κόμματος χωρίς τις «ευλογίες» κάποιων εκδοτών και διευθυντών· ότι μπορούν να κάνουν πολιτική, εκτός Da Capo ή έστω του «επαναστατικού» Φίλιον στο οποίο συχνάζει ο αντίπαλός του για τη θέση κ. Γ. Παναγιωτακόπουλος. Δεν άλλαξε ξαφνικά ο κόσμος και από τη δικτατορία των ΜΜΕ περάσαμε στην πολυφωνία των νέων Μέσων, αλλά ο χώρος της ενημέρωσης γίνεται σιγά σιγά πλατεία. Δεν υπάρχει «μαγαζί γωνία» στο οποίο οι πολιτικοί οφείλουν να υποβάλουν τα σέβη τους.

Το δεύτερο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι τέτοιες επιλογές -νέος (για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα) άνθρωπος, από την περιφέρεια, χωρίς να γνωρίζει έστω μερικούς δημοσιογράφους της Αθήνας- δεν περνούν ατιμώρητες. Ούτε καν από το κόμμα το οποίο τον εκλέγει. Ο κ. Ξυνίδης πήρε 180 ψήφους, ο αυτοπροταθείς αντίπαλός του κ. Παναγιωτακόπουλος 126, ενώ υπήρξαν 53 λευκά και 15 άκυρα. Εν ολίγοις 180 συντάχθηκαν με την πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να εκλέξουν ένα νέο κι άφθαρτο πρόσωπο ενώ 194 κατά. Εντάξει! Να καταλάβουμε την αμηχανία όσων καταψήφισαν, επειδή δεν γνώριζαν τον κ. Ξυνίδη. Αλλά πάλι όλοι γνώριζαν τον κ. Παναγιωτακόπουλο, και παρ’ όλα αυτά 126 τον υπερψήφισαν! Αυτό σημαίνει ότι δυστυχώς «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ». Περιμένει θέσεις εκτός βιογραφικού, άσχετα αν δεν έχει πλέον ούτε καν ένσημα αφισοκόλλησης, επειδή το ΠΑΣΟΚ κατήργησε τις αφίσες. Επόμενο είναι να «ξυνίσουν» -όπως λογόπαιξε στον κεντρικό της τίτλο κυριακάτικη εφημερίδα- όλοι οι επίδοξοι καρεκλοκένταυροι.

Φυσικά δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Ξυνίδης τα καταφέρει στην απαιτητική θέση που εξελέγη. Θα το μάθουμε τώρα που θα δοκιμαστεί. Το θέμα είναι ότι η πρόταση καθαυτή ήταν υπέρβαση. Τιμά την εκτός των τειχών Ελλάδα, ανακατεύει τον τραχανά, κάνει ανθρώπους που βρίσκονται μακριά από τα γνωστά κυκλώματα -δημοσιογραφικά και παλαιοκομματικά- να ελπίζουν. Ακυρώνει τους ενδιάμεσους στην πολιτική διαδικασία. Και το κυριότερο: θα αποσυμφορηθούν λίγο από τους υποψήφιους τα καφέ του Κολωνακίου και μπορεί να πέσουν οι τιμές...

• Tου Πασχου Μανδραβελη, Η Καθημερινή, 28/10/2009