Τα ψέματα τελείωσαν για ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

• Toυ Σταμου Zουλα, Η Καθημερινή, 25/10/2009
  

Το πιθανότερο είναι ότι η οργισμένη επίθεση που δέχθηκε στις Βρυξέλλες ο κ. Γ Παπακωνσταντίνου θα χρησιμοποιηθεί σαν άλλοθι, προκειμένου η νέα κυβέρνηση να πάρει πίσω το «αναπτυξιακό» πακέτο των 2,5 δισ. ευρώ, που είχε προεκλογικά εξαγγείλει εν ονόματι των ασθενεστέρων τάξεων. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι παροχές αυτές, όπως επισήμαναν οι… κουτόφραγκοι, αναιρούν προκαταβολικά τη δέσμευση της Αθήνας να μειώσει κατά 3 - 4 μονάδες το έλλειμμα του 12,5% εντός του 2010. Διαφορετικά η χώρα μας κινδυνεύει να υπαχθεί στις αυστηρότερες διατάξεις της ευρωπαϊκής επιτήρησης, που προβλέπουν τον ανά τρίμηνο έλεγχο των κυβερνητικών πεπραγμένων. Τούτο σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι ουσιαστικά την ελληνική οικονομικοκοινωνική πολιτική δεν θα την ασκούν οι κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και Λούκα Κατσέλη, αλλά ο κοινοτικός επίτροπος κ. Χ. Αλμούνια και ο πρόεδρος του Ευρωγκρούπ κ. Ζ. Κ. Γιουνκέρ...

Ενα τέτοιο ενδεχόμενο, το οποίο θα οφείλεται στις ταυτόσημες αλχημείες (κατά τη διάρκεια τουλάχιστον της τελευταίας 10ετίας) των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., σχετικά με την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, θέτει ευθέως το ερώτημα: ποια αξία έχουν οι δήθεν διαφοροποιήσεις των δύο μεγάλων κομμάτων στον ιδεολογικοπολιτικό τομέα; Το ΠΑΣΟΚ διεύρυνε τη νίκη του στις τελευταίες εκλογές, προβάλλοντας το «κοινωνικό του πρόσωπο», το οποίο απορρίπτουν ως ανεφάρμοστο οι Βρυξέλλες. Και ο κ. Καραμανλής διατείνεται πως το κόμμα του συνετρίβη, διότι, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ που «χάιδεψε τα αυτιά των ψηφοφόρων», εκείνος είπε τη «σκληρή αλήθεια», την οποία, όμως, αποσιωπούσε ή υποβάθμιζε επί πέντε χρόνια.

Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, καλείται άμεσα να προσγειωθεί ανωμάλως στην πραγματικότητα. Διαφορετικά θα προκαλέσει πρόσθετη και πιθανότατα ανεπανόρθωτη ζημία στη χώρα. Την ίδια στιγμή, η Ν. Δ. οφείλει να πάψει να διαβουκολείται για τα αίτια της ήττας της. Προτού ο κ. Καραμανλής αποφασίσει να πει τη «σκληρή αλήθεια» στον λαό, το κόμμα του υστερούσε ήδη του ΠΑΣΟΚ κατά 6 έως 7 μονάδες. Αντίστοιχα, οι επίδοξοι διάδοχοί του μάταια –ή μάλλον υποκριτικά– διαμάχονται για τη «νέα» δοσολογία του κοινωνικού φιλελευθερισμού, που «πρέπει» να διέπει το κόμμα τους. Η «σκληρή αλήθεια» για τη συντριβή της Ν.Δ. θα μπορούσε να συνοψιστεί σε τρεις φράσεις. Στο «ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό», με την οποία ο κ. Βουλγαράκης απέβλεπε να «θεσμοθετήσει» την ασυδοσία και την ατιμωρησία του πολιτικού αξιώματος. Στο «εμείς δεν είχαμε, δα, και καμιά οφσόρ εταιρεία», με την οποία σύζυγος αποπεμφθέντος, για παραβάσεις της πολεοδομικής και της εργατικής νομοθεσίας, υπουργού επεχείρησε μια διαβάθμιση της πολιτικής φαυλότητος, σε μικρή (θεμιτή), μέτρια (ελεγκτέα) και μεγάλη (κολάσιμη). Και στην πρόσφατη φράση του κ. Αβραμόπουλου «εμείς δεν κλέψαμε», ως δήλωση αυτοεξαιρέσεως από τη διαφθορά, που άφησε εμβρόντητους και έκθετους όλους τους συναδέλφους του, τέως υπουργούς, οι οποίοι δεν φρόντισαν (ή δεν είχαν την τόλμη) να διαχωρίσουν τη θέση τους, από τα «αδιαμφισβήτητα» ημαρτημένα των κυβερνήσεων της Ν.Δ. (!)

Αν οι επίδοξοι αρχηγοί της Ν.Δ. και τα επιφανή στελέχη της αρνούνται να αποδεχθούν τη «σκληρή αλήθεια», τότε ακολουθούν λανθασμένο δρόμο. Ή –το χειρότερο– αδυνατούν να αλλάξουν πορεία· δηλαδή τις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές, που οδήγησαν το κόμμα τους στην εκλογική συντριβή.