Αυτή τη φορά η διχογνωμία πρυτανικών αρχών και Αστυνομίας δεν αφορούσε εάν το προαύλιο μπροστά στα Προπύλαια προστατεύεται ή όχι από το ακαδημαϊκό άσυλο. Αυτή τη φορά το πινγκ πονγκ ευθυνών είχε να κάνει με το εάν και πότε η Πρυτανεία ειδοποίησε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για τον κίνδυνο κατάληψης της Νομικής Σχολής. Ιδια η ουσία, διαφορετικά τα προσχήματα...
Ειδικότερα, τα τελευταία χρόνια, που όλο και πιο συχνά εξωπανεπιστημιακοί καταλαμβάνουν κτίρια ΑΕΙ και εγείρεται ζήτημα άρσης ασύλου, οι πλευρές που είναι αρμόδιες για την εφαρμογή του νόμου (πρυτανικό συμβούλιο - Αστυνομία με τη δικαστική συνδρομή) επιδιώκουν πάση θυσία να ξεφορτωθούν την «καυτή πατάτα» της ευθύνης για την άρση του ασύλου.
Τον Δεκέμβριο του 2008 για παράδειγμα, μετά την πορεία για τη συμπλήρωση ενός έτους από τον θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αναρχικοί πέρασαν στον χώρο ακριβώς μπροστά στα Προπύλαια, όπου στεγάζεται η Πρυτανεία και άρχισαν να προσπαθούν να σπάσουν την πόρτα του κτιρίου. Στήθηκε τότε μία διελκυστίνδα για το εάν ο συγκεκριμένος χώρος (ουσιαστικά το μικρό προαύλιο όπου σταθμεύουν τα οχήματα του Ιδρύματος) προστατεύεται από το άσυλο.
Στην περίπτωση θετικής απάντησης, το πρυτανικό συμβούλιο (τότε πρύτανης ήταν ο κ. Χρήστος Κίττας) έπρεπε να καλέσει την Αστυνομία για να διώξει τους αναρχικούς. Σε αντίθετη περίπτωση, οι αστυνομικές δυνάμεις έπρεπε να παρέμβουν αυτόκλητα. Το βέβαιο είναι ότι, σε μια ακόμη περίπτωση, δεν υπήρξε ουσιαστικός σχεδιασμός για την προστασία ενός κτιρίου για το οποίο υπήρχαν πληροφορίες ότι, μετά μια διαδήλωση «υψηλού κινδύνου» θα γινόταν στόχος των αναρχικών. Τότε, είκοσι τέσσερις ώρες μετά τα πρώτα επεισόδια, η Πρυτανεία ζήτησε από την ΕΛ.ΑΣ. τη φύλαξη των Προπυλαίων περιμετρικά. Από την άλλη θα μπορούσε να είχαν προσδιοριστεί επακριβώς οι χώροι που καλύπτονται από το άσυλο, οπότε να μην χρειάζεται παρά ένα... τηλεφώνημα για την επέμβαση της Αστυνομίας, τα μέλη της οποίας αναρωτιούνταν εάν το πάρκινγκ του πρύτανη και του αντιπρύτανη καλύπτεται από το άσυλο!
Το πινγκ πονγκ ευθυνών το είδαμε και στην περίπτωση της κατάληψης της Νομικής. Και, μάλιστα, σε δύο... ημίχρονα.
Στο πρώτο εκτυλίχθηκε η συζήτηση για το ποιος ευθύνεται που οι 250 μετανάστες ταξίδεψαν από την Κρήτη. Ενημέρωσε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεοδόσιος Πελεγρίνης τις αρμόδιες αρχές εγκαίρως, ώστε να λάβουν τα μέτρα τους, όπως υποστηρίζει ο ίδιος; Μήπως το έκανε μόνο προφορικά και όχι με επίσημο τρόπο, ως όφειλε;
Οι αστυνομικές αρχές πήραν το μήνυμά του, αλλά δεν βρήκαν τον πρύτανη, όπως υποστηρίζει η Αστυνομία; Μήπως, ο κ. Πελεγρίνης ήδη από την Παρασκευή γνώριζε για το ενδεχόμενο κατάληψης της Νομικής, αλλά δεν ζήτησε την αστυνομική συνδρομή για την αποτροπή της; Και πώς η Αστυνομία θα μπορούσε να αποτρέψει το ταξίδι των μεταναστών από την Κρήτη;
Η μετακίνηση αυτή δεν είναι παράνομη διακίνηση μεταναστών; Μέσα στην εβδομάδα και οι δύο πλευρές -ο ίδιος ο πρύτανης από τη μια και ο εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ. κ. Θανάσης Κοκκαλάκης από την άλλη- επιχειρηματολόγησαν για τα παραπάνω και ο καθείς έβγαλε τα συμπεράσματά του.
Στο δεύτερο ημίχρονο η συζήτηση αφορούσε το ποιος ευθύνεται για την απομάκρυνση των καταληψιών από τη Νομική Σχολή. Την ίδια στιγμή που οι πρυτανικές αρχές τόνιζαν ότι «η καθοδηγούμενη κατάληψη της Νομικής Σχολής αποτελεί κατάχρηση του ασύλου», καλούσαν τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη «να δώσουν λύση σε ένα ζήτημα μεταναστευτικής πολιτικής».
Η κυβέρνηση απάντησε ότι «η μεταναστευτική πολιτική είναι... αλλουνού παπά Ευαγγέλιο», όπως είπε χαρακτηριστικά στην «Κ» μέσα στην εβδομάδα στέλεχος του υπουργείου Παιδείας, και ότι η εκκένωση της Νομικής είναι θέμα του Ιδρύματος, το οποίο μπορεί να εφαρμόσει τον νόμο για να την επιτύχει. Δηλαδή, τους έδειξαν τη λύση της άρσης του ασύλου, ώστε να μπορέσει η Αστυνομία με την παρουσία των εισαγγελικών αρχών να παρέμβει.
Τελικά, η άρση ασύλου έγινε και μετά μία νέα, διελκυστίνδα διαπραγματεύσεων (ανάμεσα στην πλευρά των μεταναστών από τη μία, και την Αστυνομία, τις εισαγγελικές αρχές και το πρυτανικό συμβούλιο από την άλλη) βρέθηκε λύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου