Ο Ξυνίδης είναι κομματικά άπειρος. Εγώ δεν θα τον επέλεγα - Παναγιωτακόπουλος στην "Real"

Ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, μιλάει στην “Realnews” και εκφράζει τις αντιρρήσεις του σχετικά με την εκλογή του νέου γραμματέα του κόμματος. Δηλώνει πως «άλλο πράγμα είναι η κυβέρνηση και άλλο το κόμμα. Το κόμμα διέπεται από δημοκρατικές διαδικασίες και διαφορετικές απόψεις, ώστε να καταλήξουμε στη συνθετική απόφαση για την έκφραση πολιτικών», ενώ τονίζει πως «ο νέος γραμματέας δεν έχει ασφαλή κομματική εμπειρία, ήταν άγνωστος σε αρκετά στελέχη και, τέλος πάντων, δεν ήταν μία επιλογή που εγώ θα έκανα». Επιπλέον, αν και το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην κυβέρνηση, ο κ. Παναγιωτακόπουλος διαπιστώνει πως το κόμμα «δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Λείπει η έμπνευση. Λείπει η συντροφικότητα.»

Αποσπάσματα συνέντευξης του Γιώργου Παναγιωτακόπουλου, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου το ΠΑΣΟΚ, στον Βασίλη Σκουρή για την “Realnews”

-Τι μήνυμα έδωσε το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ τόσο με τις ψήφους σε εσάς όσο και με τα λευκά και τα άκυρα στην εκλογή γραμματέα;

"Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ως πρωθυπουργός της χώρας, μπορεί να συγκροτεί την κυβέρνηση όπως θέλει, για να έχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στην εφαρμογή των επιλεγμένων πολιτικών μας. Όμως, άλλο πράγμα είναι η κυβέρνηση και άλλο το κόμμα. Το κόμμα διέπεται από δημοκρατικές διαδικασίες και διαφορετικές απόψεις, ώστε να καταλήξουμε στη συνθετική απόφαση για την έκφραση πολιτικών. Το κόμμα είναι μαζικός, ανοικτός πολυσυλλεκτικός οργανισμός και όχι λέσχη επίλεκτων ειδημόνων που στοχάζονται για τους άλλους. Τα κομματικά μέλη και γενικώς οι πολίτες θέλουν να αποφασίζουν για τις πολιτικές που τους αφορούν και για τα πρόσωπα που θα τους υπερασπίσουν στην κοινωνία και όχι απλά να τους θεωρούν νομιμοποιητικά εργαλεία."

-Κάποιοι, πάντως, ισχυρίζονται ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να γίνει «πριγκιπάτο» ενός προσώπου. Συμφωνείτε;

"Δεν θεωρώ ότι ο πρόεδρος σκέφτεται να μετατρέψει το κόμμα σε δικό του «πριγκιπάτο». Ούτε ο χαρακτήρας του, ούτε και η δημοκρατική του νοοτροπία συνηγορούν σε κάτι τέτοιο. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιοι στον προεδρικό περίγυρο δεν σκέφτονται κατ' αυτόν τον τρόπο. Πολλοί είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται το κόμμα ως μαξιλάρι για την υλοποίηση των προσωπικών τους φιλοδοξιών. Επιπλέον, πολλοί είναι εκείνοι που λειτουργούν στα παρασκήνια, αρκεί την ευθύνη να αναλαμβάνει άλλος, ακόμα και ο πρόεδρος."

-Πολλοί, ωστόσο, ισχυρίζονται ότι αντέδρασε το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» γιατί έμεινε εκτός στην κυβέρνηση και στις θέσεις γραμματέων και διοικητικών οργανισμών...

"Οταν λέτε «βαθύ ΠΑΣΟΚ», τι εννοείτε; Τα στελέχη μας που έδωσαν μάχες -και όχι πάντοτε με τις καλύτερες συνθήκες- για να κερδίσουμε τις εκλογές; Οχι, δεν το δέχομαι αυτό. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένας πραγματικός «ωκεανός» δυνάμεων. Εχει, λοιπόν, και βαθιά σημεία. Δεν είναι λιμνοθάλασσα να την πορεύονται όλοι περπατώντας. Οι ψήφοι στο πρόσωπο μου, αλλά και τα λευκά ήταν απλώς μία απάντηση σε μία επιλογή που πολλούς ξάφνιασε και ξένισε. Ο νέος γραμματέας δεν έχει ασφαλή κομματική εμπειρία, ήταν άγνωστος σε αρκετά στελέχη και, τέλος πάντων, δεν ήταν μία επιλογή που εγώ θα έκανα. Εκείνο που διαβλέπω και με ανησυχεί είναι ότι αρχίζει να «ποινικοποιείται» η δήλωση ότι κάποιος είναι μέλος του ΠΑΣΟΚ, λες και αυτό αποτελεί κατηγορία."

-Πιστεύετε και εσείς ότι με την εκλογή του νέου γραμματέα περνούν στην αποστρατεία δύο γενιές στελεχών;

"Στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει πόλεμος γενεών, αλλά ιδεών που αφορούν τη συμμετοχή στο πολιτικό γίγνεσθαι. Τα δημοκρατικά κινήματα δεν είναι Ενοπλες Δυνάμεις για να έχουν αποστρατείες. Με την ίδια λογική, όταν εκλέχθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου πρόεδρος έπρεπε να έχει «αποστρατευτεί» το μισό ΠΑΣΟΚ. Για να είμαστε σοβαροί στην ανάλυση μας ο μόνος που μπορεί να αποστρατεύσει τους μαχητές ενός Κινήματος είναι ο λαός. Σ' αυτές τις «δυο γενιές» που αναφέρεστε συγκαταλέγεται το 80% των στελεχών που χωρίς προσωπικό συμφέρον αγωνίστηκαν για τις αρχές και τις αξίες του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Στήριξαν και στηρίζουν τις πολιτικές της δημοκρατικής παράταξης. Δεν υπάρχει «παλιό» και «νέο» ΠΑΣΟΚ. Υπάρχει ένα Κίνημα, διαχρονικό και ακμαίο. Αν αρχίσουμε, προχωρώντας προς το μέλλον, να παραγράφουμε τους ιστορικούς μας συνδέσμους θα είναι πολύ εύκολο να χειραγωγηθούμε και να πάψουμε να είμαστε ΠΑΣΟΚ. Τα κόμματα είναι καθρέφτης της κοινωνίας. Δεν είναι κέντρα εκπαίδευσης νεοσύλλεκτων και λέσχες αποστράτων. Τα κόμματα κυβερνούν όταν αντικατοπτρίζουν το «όλον» της κοινωνίας."

-Ποιος, κατά τη γνώμη σας, είναι ο ρόλος του κόμματος σήμερα με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και τον Γ. Παπανδρέου πρωθυπουργό;

"Δεν ξέρω ποιος είναι σήμερα ο ρόλος του κόμματος. Εκείνο που γνωρίζω είναι ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξαναγίνει ο αισθητήρας της κοινωνίας. Να μαζέψει ιδέες να κάνει προτάσεις. Καλή είναι η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και διατύπωση απόψεων μέσω του internet αλλά αυτό δεν φτάνει. Σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπως αυτή που ζούμε, η κυβέρνηση χρειάζεται στήριξη από ένα κόμμα δυναμικό και αποφασισμένο, με πρόσωπα ικανά, έντιμα και καταξιωμένα στην κοινωνία, που θα αναλάβουν το επώδυνο έργο να πείσουν την κοινωνία για την αναγκαιότητα των πολιτικών της κυβέρνησης χωρίς να χάσουν τις αρχές ης αξίες και την ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος. Το κόμμα δεν πρέπει να είναι ουρά της κυβέρνησης αλλά εμπροσθοφυλακή που θα στηρίζει το εφικτό, θα ελέγχει το αυθαίρετο και ταυτόχρονα θα δίνει όραμα για το αύριο."

-Αλήθεια, κ. Παναγιωτακόπουλε, το κόμμα σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα;

"Είναι αλήθεια ότι το κόμμα δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Εδώ και δύο χρόνια έχω τοποθετηθεί επανειλημμένα στα αρμόδια όργανα και έχω εκφράσει την αγωνία και τις ανησυχίες μου. Οι οργανώσεις και η ιδιότητα του μέλους έχουν απαξιωθεί. Λείπει η έμπνευση. Λείπει η συντροφικότητα."

-Και μια τελευταία ερώτηση. Δεν φοβάστε μήπως σας πουν «αντάρτη» ή υπονομευτή του Γιώργου Παπανδρέου;

"35 χρόνια τώρα αγωνίζομαι για τις ιδέες μας για τις αξίες και τις αρχές μας μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Ο αγώνας μου ήταν ανιδιοτελής και άδολος ποτέ δεν είχα ούτε ζήτησα αντάλλαγμα και αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Οχι, δεν φοβάμαι, καθώς και οι πλέον άσχετοι θυμούνται πόσο στήριξα τον Γ. Παπανδρέου την 11 η Νοεμβρίου 2007. Τον στήριξα με όλες μου τις δυνάμεις, κόντρα σε δημοσκοπήσεις και εκδοτικά συμφέροντα. Πίστευα και πιστεύω σ' αυτόν, όμως διατηρώ το δικαίωμα να δημοσιοποιώ τις αντιρρήσεις μου, τις διαφωνίες μου και τις επιφυλάξεις μου. Αντάρτης δεν χρειάζεται να είμαι γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν βρίσκεται υπό Κατοχή. Υπονομευτής δεν είμαι γιατί δεν γνωρίζω τη λέξη. Είναι εκτός της κουλτούρας μου. Τον Γιώργο Παπανδρέου τον υπονομεύουν, ενδεχομένως, όσοι αυτοαναγορεύονται σε αναντικατάστατους και «πρίγκιπες». Εγώ πορεύτηκα πλάι στην εξουσία από το 1981 και ποτέ μέσα σ' αυτή."