Στα οικονομικά τμήματα του Πολυτεχνείου της Λωζάννης οι αρκετοί έλληνες μεταπτυχιακοί φοιτητές- απόφοιτοι του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου- είχαν το προηγούμενο διάστημα τη δυσάρεστη εμπειρία να συζητούν με τους εκεί καθηγητές τους το ενδεχόμενο μιας επερχόμενης ελληνικής πτώχευσης. Και προφανώς δεν είναι οι μόνοι. Εγινε μάθημα και άσκηση για τους απανταχού φοιτητές το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα, με την απάντηση σχεδόν βεβαία. Για τους ορθολογιστές των ευρωπαϊκών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και πιθανώς για τη χαρά της επικρατούσης μονοδρομικής σκέψης η λύση της άσκησης δεν μπορεί παρά να καταλήγει στην πτώχευση. Αυτή είναι άλλωστε και η πρόγνωση των κυρίαρχων εκφράσεων του διεθνούς συστήματος, η οποία κινεί τους κερδοσκόπους και προκαλεί τις πιέσεις στους ελληνικούς τίτλους.
Ας μην έχουμε λοιπόν αυταπάτες. Από το Πολυτεχνείο της Λωζάννης ως το City του Λονδίνου και τα άλλα δημοφιλή χρηματοπιστωτικά κέντρα του πλανήτη το στοίχημα παίζεται σε βάρος της χώρας μας. Το ζήτημα είναι αν εμείς εδώ έχουμε τις δυνάμεις και τη βούληση να διαψεύσουμε αυτή την τόσο εφιαλτική και απολύτως κυνική πρόβλεψη.
Τα δεδομένα είναι όντως εις βάρος μας. Η χώρα είναι υπερχεωμένη, με την παραγωγή της υποβαθμισμένη και την αξιοπιστία της καταρρακωμένη.
Ολοι γνωρίζουν ότι η παρούσα ευημερία είναι αποτέλεσμα δανείου από το μέλλον, η ρύθμιση και η ανανέωση του οποίου αμφισβητούνται. Ωστόσο η Ελλάδα έχει αποθέματα αφορολόγητου πλούτου, το κράτος διαθέτει ανεκτίμητα περιουσιακά στοιχεία και η νέα κυβέρνηση υποστηρίζεται ακόμη από τον λαό, δύναται, αν πραγματικά το αποφασίσει, να κινήσει ουρανό και γη προκειμένου να διαχειρισθεί το δημοσιονομικό πρόβλημα και ταυτόχρονα να χαράξει μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική, δανειζόμενη αυτή τη φορά από το μέλλον ιδέες και πολιτικές, ικανές να κάνουν τη διαφορά και να την ξαναβάλουν στον χάρτη. Οσοι νοιάζονται πραγματικά τον τόπο έχουν καταθέσει απόψεις και ιδέες, έχουν περιγράψει πολιτικές, έχουν θαρραλέα τοποθετηθεί για τη φοροδιαφυγή και τη σπατάλη και έχουν επεξεργασθεί σχέδια ανάδειξης του κρυμμένου πλούτου της χώρας. Η κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός και οι επιτελείς του έχουν στη διάθεσή τους σχέδια οργανωμένα και πολιτικές συνδυασμένες, είναι στο χέρι τους να συνθέσουν ένα συνεκτικό και ολοκληρωμένο πρόγραμμα, που θα απαντά με τρόπο δυναμικό στο μακροχρόνιο και πολυσήμαντο ελληνικό πρόβλημα. Οι επόμενες τριάντα ημέρες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για το μέλλον της χώρας. Ολα είναι ζήτημα επιλογών και αποφάσεων. Και φαίνεται πως ήρθε η ώρα γι΄ αυτές. Είναι ζήτημα ευθύνης και υποχρέωσης απέναντι στον τόπο να τις λάβει ο κ. Παπανδρέου. Αλλιώς το ελληνικό πάθημα θα γίνει μόνιμο μάθημα και άσκηση διαρκείας στα πανεπιστήμια του κόσμου.
Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009
Η ευθύνη του κ. Παπανδρέου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου