Στο ΔΝΤ μαζί με τους... κηδεμόνες μας

Το σενάριο της προσφυγής ολόκληρης της ευρωζώνης για λογαριασμό μας εμφανίζεται πλέον ως το πιθανότερο

ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΠΙΝΘΟΥΡΑΚΗΣ | ΤΟ ΒΗΜΑ, Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010


Με τις Βρυξέλλες επισήμως να επιμένουν ότι στην παρούσα φάση δεν τίθεται πρόβλημα εξυπηρέτησης των δανειακών αναγκών της Ελλάδας και ότι η μόνη απόλυτη προτεραιότητα είναι να εφαρμοστεί τάχιστα και απαρέγκλιτα το Πρόγραμμα Σταθερότητας της ελληνικής οικονομίας, αλλά και με τους διεθνείς «σπεκουλαδόρους» να εμμένουν ότι κάποια στιγμή το πρόβλημα θα τεθεί, με αποτέλεσμα τα «ασφάλιστρα» για τα ελληνικά (και όχι μόνο) ομόλογα να βρίσκονται μονίμως στα ύψη, τα βλέμματα όλων είναι πλέον στραμμένα στη Σύνοδο Κορυφής της ερχόμενης Πέμπτης και στα μηνύματα που ενδεχομένως θελήσει να στείλει προκειμένου να καθησυχάσει τις διεθνείς αγορές, οι οποίες κατά κοινή ομολογία βρίσκονται εδώ και ημέρες σε κατάσταση παραλογισμού. Την προηγούμενη εβδομάδα, για παράδειγμα, οι τιμές των ασφαλίστρων κινδύνου για τα ελληνικά ομόλογα ήταν τετραπλάσιες από τις αντίστοιχες για τα ομόλογα του Μαρόκου ή του Λιβάνου. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι όσο και αν από πάσης απόψεως φαίνεται παράλογο, οι αγορές έδιναν τετραπλάσιες πιθανότητες να πτωχεύσει μεσοπρόθεσμα η Ελλάδα, χώρα-μέλος της ζώνης του ευρώ, σε σχέση με τις αντίστοιχες πιθανότητες του Μαρόκου ή του Λιβάνου.

Ενώ λοιπόν όλο και περισσότεροι διεθνείς αναλυτές συμφωνούν πλέον ότι τόσο η κατάσταση αυτή όσο και η σημαντική πτώση των χρηματιστηρίων και του ευρώ δεν μπορεί να οφείλεται στις οικονομικές αδυναμίες μιας χώρας όπως η Ελλάδα, της οποίας το ειδικό οικονομικό βάρος δεν υπερβαίνει το 3% της ζώνης του ευρώ, οι ισχυρές οικονομικώς χώρες της ευρωζώνης εμφανίζονται αν όχι απρόθυμες, σίγουρα αναποφάσιστες ως προς τα μέτρα που θα πρέπει να υιοθετηθούν. Το ευκταίο για τις χώρες αυτές θα ήταν να μην υπάρξει καμία κοινοτική παρέμβαση και οι αγορές να «λογικευτούν» σταδιακώς, λαμβάνοντας το μήνυμα ότι οι λεγόμενοι αδύναμοι κρίκοι του ευρώ, αρχής γενομένης από την Ελλάδα, θα λάβουν όλα τα αναγκαία- για τη δημοσιονομική εξυγίανση- μέτρα. Την άποψη αυτή στηρίζουν κυρίως οι Γερμανοί, οι οποίοι αφενός μεν υπενθυμίζουν ότι η ευρωζώνη δεν έχει από νομικής απόψεως δικαιοδοσία παρέμβασης για να στηρίξει οικονομικά τους αδύναμους κρίκους της, αφετέρου δε γνωρίζουν ότι σε περίπτωση παρέμβασης θα κληθούν αυτοί κυρίως να βάλουν το χέρι στην τσέπη.

Ωστόσο, επειδή το ενδεχόμενο να κληθούν αργότερα οι Γερμανοί να βάλουν το χέρι στην τσέπη (και μάλιστα βαθύτερα απ΄ ό,τι τώρα) δεν μπορεί από κανέναν σήμερα να αποκλειστεί. Καλά ενημερωμένοι κύκλοι των Βρυξελλών βεβαίωναν χθες ότι το θέμα της αρωγής προς την Ελλάδα και τις άλλες χώρες που «τιμωρούνται» από τις αγορές εξετάζεται πλέον ενδελεχώς στην ΕΕ. Λαμβανομένου δε υπόψη ότι οι δύο ακραίες θέσεις που έχουν διατυπωθεί προβλέπουν η μεν πρώτη «διάσωση» από την ευρωζώνη και η δεύτερη «διάσωση» από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν είναι απίθανο να βρεθεί μια τρίτη, συμβιβαστική λύση, ως είθισται άλλωστε στην ΕΕ.

Τους βασικούς άξονες αυτής της πιθανής συμβιβαστικής λύσης περιέγραψε ως έναν βαθμό ο Ζαν Πιερ Ζουαγέ, άλλοτε επικεφαλής του γραφείου του Ζακ Ντελόρ στις Βρυξέλλες, αλλά και σύμβουλος του προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος μιλώντας προχθές το βράδυ σε γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό διατύπωσε την άποψη ότι θα μπορούσε η ευρωζώνη, ως ενιαία οντότητα, να απευθυνθεί η ίδια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Α υτό σημαίνει ότι αφενός μεν αποφεύγεται το από πολλές απόψεις προβληματικό ενδεχόμενο να προσφύγει μόνη της μια χώρα του ευρώ στο ΔΝΤ, αφετέρου δε διασφαλίζεται ότι η εν λόγω χώρα θα λάβει περίπου τα ίδια μέτρα που θα ελάμβανε αν προσέφευγε στο ΔΝΤ. Εν προκειμένω η ευρωζώνη θα παρείχε στο ΔΝΤ τις αναγκαίες εγγυήσεις ότι η εν λόγω χώρα θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα όλα τα αναγκαία για την εξυγίανσή της μέτρα.

Παράλληλα ωστόσο βρίσκονται στο τραπέζι των ενδοευρωπαϊκών διαπραγματεύσεων και ορισμένες άλλες ιδέες, πολλές εκ των οποίων έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί. Μεταξύ αυτών είναι το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου το οποίο θα ισχύει μόνο για τις χώρες του ευρώ, αλλά θα λειτουργεί βάσει των προτύπων του ΔΝΤ, το ενδεχόμενο της έκδοσης ευρωομολόγων είτε από όλες τις χώρες του ευρώ είτε από ορισμένες εξ αυτών, καθώς και τα ενδεχόμενα χρήσης διαφόρων κοινοτικών πόρων που προς το παρόν παραμένουν ανενεργοί.

Διαβάστε Επίσης

«Επικίνδυνη η συζήτηση για ευρωομόλογο» λέει η κυβέρνηση

«Οικονομική κυβέρνηση» της Ευρώπης, προτείνει ο πρόεδρος της ΕΕ [ 08:31 ]

Δηλώσεις στήριξης από Κομισιόν και ισπανική προεδρία της ΕΕ για τις χώρες του Νότου [ πριν 38 ' ]