Σύγκρουση με τον λόχο των πράσινων συνδικαλιστών

• Η ψήφιση του νομοσχεδίου για τις ανατροπές σε εργασιακά και ΔΕΚΟ οδηγεί την κυβέρνηση σε ρήξη με τα συνδικάτα και προκαλεί κραδασμούς στο εσωτερικό της κομματικής οργάνωσης του ΠαΣοΚ

ΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ρήξη των... παραδοσιακών δεσμών του ΠαΣοΚ με τον παραταξιακό συνδικαλισμό οδηγεί η ψήφιση του νομοσχεδίου για τις ανατροπές στα εργασιακά και τις αποδοχές στις ΔΕΚΟ. «Ρετιρέ του Δημοσίου» χαρακτήριζε ο Ανδρέας Παπανδρέου πριν από περίπου μία 25ετία τα ανώτατα μισθολογικά κλιμάκια των δημοσίων οργανισμών, χωρίς να πλήξει όμως ουσιαστικά κανένα από αυτά, τα οποία εν τέλει μακροημέρευσαν. Σε καθεστώς διεθνούς επιτήρησης πλέον και υπό την ασφυκτική πίεση του μνημονίου και της τρόικας, η κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου έρχεται σήμερα σε μετωπική σύγκρουση με τα σωματεία των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, στη συντριπτική πλειονότητα των οποίων επικεφαλής είναι στελέχη της ΠΑΣΚΕ.

Η ψήφιση του νομοσχεδίου-«σκούπα», που κατέθεσε στη Βουλή την προηγούμενη εβδομάδα ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, έχει προξενήσει την πεποίθηση ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί μέχρις εσχάτων και θα εκδηλωθεί ανάμεσα σε πράσινους συνδικαλιστές και υπουργούς, οικονομικό επιτελείο και βουλευτές που προέρχονται από το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και στο εσωτερικό της κομματικής οργάνωσης του ΠαΣοΚ, όπου μεταξύ όλων των άλλων συνδικαλιστικά στελέχη μετέχουν σχεδόν σε όλες τις δομές, με αποκορύφωμα το Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος.

• «Μόνο το ΠαΣοΚ μπορεί να παρέμβει»

Τις τελευταίες ημέρες η ψήφιση του νομοσχεδίου για τις ΔΕΚΟ, πέραν όλων των άλλων, ανέδειξε ένα μείζον ζήτημα: το γεγονός ότι το ΠαΣοΚ ελέγχει στην ουσία τον νευραλγικό τομέα του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Είναι χαρακτηριστική η μεθόδευση που έχει επιχειρηθεί τις τελευταίες εβδομάδες. Υστερα από τις πρώτες ανακοινώσεις του περιεχομένου του νομοσχεδίου για τις ΔΕΚΟ, τις επαφές με τους συνδικαλιστές έχει αναλάβει ο Γραμματέας του ΠαΣοΚ κ. Μ. Καρχιμάκης. Στην ουσία λειτουργεί ως διαμεσολαβητής μεταξύ οργανώσεων και υπουργείου Οικονομικών, παρέχει διευκρινίσεις, προσπαθεί να κάμψει αντιστάσεις και, πάντως, να αποτρέψει αντιδράσεις, όπως π.χ. ένα μπλακάουτ από την πλευρά των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Οι εντάσεις είναι υπαρκτές και τα αποτελέσματα των προσπαθειών κατευνασμού θα φανούν τις αμέσως επόμενες ημέρες, όμως το κύριο πολιτικό επιχείρημα της κυβέρνησης και του κόμματος προς τους «δικούς τους» συνδικαλιστές είναι πως δεν χωρούν αντιδράσεις, τη στιγμή που πλήττεται το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Χαρακτηριστικό είναι πάντως ότι, ύστερα από τις μαχητικές δηλώσεις τού προηγούμενου καλοκαιριού, ο κ. Ν. Φωτόπουλος, της ΔΕΗ, δεν απειλεί πλέον (δημοσίως τουλάχιστον) με μπλακάουτ. Προσφάτως η ομοσπονδία πήρε ένα χαμηλότοκο δάνειο «για να συνεχίσει να λειτουργεί».

• Οι κομματικές οργανώσεις

Υστερα από το κύμα νομοσχεδίων προς συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του μνημονίου, η σύγκρουση του ΠαΣοΚ με τα στελέχη του θα μεταφερθεί μοιραία σε κομματικό πεδίο, όταν και όποτε συγκληθεί το Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο για προφανείς λόγους δεν συνεδριάζει τους τελευταίους μήνες. Μέλη του οργάνου είναι, είτε αυτοδικαίως είτε ως εκλεγμένα μέλη, πολλά συνδικαλιστικά στελέχη και πάντως όλοι όσοι είναι επικεφαλής τριτοβάθμιων οργανώσεων. Ειδικότερα: ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Ι. Παναγόπουλος, ο πρόεδρος της ΕΔΕΔΥ κ. Σπ. Παπασπύρος, ο πρόεδρος της ΟΚΕ κ. Χρ. Πολυζωγόπουλος, ο εκπρόσωπος εργαζομένων στο ΔΣ της ΕΥΔΑΠ κ. Ευ. Μουτάφης, ο κ. Ευστ. Ανέστης, αναπληρωτής γραμματέας της ΓΣΕΕ, εκπρόσωπος στο ΔΣ του ΟΤΕ, ο κ. Γ. Γονιωτάκης, πρόεδρος της ΓΕΣΑΣΕ, ο κ. Φ. Θωμάς, εκπρόσωπος εργαζομένων στο ΔΣ των ΕΛΤΑ, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕ κ. Δ. Ασημακόπουλος, ο κ. Τζ. Καραμίχας, πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ, ο κ. Χρ. Σουλελές, γραμματέας του διατομεακού Δημοσίου, ο κ. Χρ. Σπίρτζης, πρόεδρος του ΤΕΕ, η κυρία Φρόσω Σταυράκη, πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου Εφοριακών.

• Οι πρώην συνδικαλιστές

Σε ένα άλλο πεδίο εκτυλίσσεται η διαμάχη με πρωταγωνιστές βουλευτές του ΠαΣοΚ. Παρά ταύτα, τους τελευταίους μήνες λείπει η σαφής διασύνδεση ανάμεσα στις αντιδράσεις βουλευτών και στη συνδικαλιστική τους προέλευση. Η εξήγηση είναι απλή: οι περισσότεροι από τους βουλευτές με συνδικαλιστικό παρελθόν κατέχουν ύστερα από τον ανασχηματισμό του Σεπτεμβρίου κυβερνητικές θέσεις. Για παράδειγμα, ο κ. Δ. Κουσελάς ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στο παρασκηνιακό αντάρτικο κατά του Ασφαλιστικού την προηγούμενη άνοιξη. Πρώην τραπεζικός και πρόεδρος της ΟΤΟΕ, είχε ζητήσει να διασφαλιστεί βασική και επικουρική σύνταξη και έκανε επανειλημμένες παρεμβάσεις για το θέμα της διαιτησίας, το οποίο, μετά και την πρόσφατη αναθεώρηση των εργασιακών σχέσεων, φαντάζει αστείο. Ο κ. Κουσελάς ψήφισε όλες τις διατάξεις για τις οποίες είχε εκφράσει ενστάσεις, λίγο αργότερα έγινε υφυπουργός Οικονομικών και δεν ενίσταται.

Υφυπουργός έγινε και ο κ. Ι. Κουτσούκος, πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, ο οποίος είχε επιχειρήσει να περισώσει τη 13η και τη 14η σύνταξη στην προηγούμενη εκδοχή του μνημονίου. Με τον ανασχηματισμό έγινε υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και έκτοτε πολύ πιο ρεαλιστής.

Ο κ. Χρ. Πρωτόπαπας, πρώην πρόεδρος της ΟΤΟΕ και της ΓΣΕΕ, είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος από το προηγούμενο φθινόπωρο και στην παρούσα συγκυρία δρα ως παράγων εξισορρόπησης εντός και εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Σε πολλές περιπτώσεις η παρασκηνιακή δράση του έχει αποτρέψει συγκρούσεις.

• ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΩΒΑΙΟΣ |ΤΟ ΒΗΜΑ
• Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=373481&dt=17/12/2010#ixzz18TTrjTeE