- Της Μαριλης Mαργωμενου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Kυριακή, 3 Oκτωβρίου 2010
Εμοιαζε ένας φορτηγατζής σαν όλους τους άλλους – εξηνταπεντάρης με λευκό μαλλί, με τροφαντή κοιλίτσα. Πού να φανταζόταν ο δύστυχος ταξίαρχος της ΕΛ. ΑΣ. πως τα δακρυγόνα μπορούν να οδηγήσουν έναν καθ’ όλα συνηθισμένο νταλικέρη στο σεληνιασμό; Με το που ξεκίνησαν τα επεισόδια έξω απ’ το κέντρο επεξεργασίας λυμάτων στη Μεταμόρφωση, ο ταξίαρχος μπήκε ανυποψίαστος στη μάχη. Ξαφνικά, μες στα δακρυγόνα και τις φωνές, ο παχουλός εξηνταπεντάρης όρμησε πάνω στον ταξίαρχο.
Κι έτσι κάπως, ο Φώτης Ζουμπούλης έγινε το πρώτο στέλεχος της ΕΛ. ΑΣ. που ένιωσε στο πετσί του το... δόντι του φορτηγατζή: ο καρπός του είχε πιαστεί στα σαγόνια του μεταφορέα και όσο κι αν τραβούσε ο ταξίαρχος το χέρι του, ο νταλικέρης δεν άνοιγε τη μασέλα. Μέχρι που ο ταξίαρχος άρχισε να ουρλιάζει «με δαγκώνει! Με τρώει! Πιάστε τον!» και τα ΜΑΤ άρπαξαν τον δαγκωνιάρη φορτηγατζή.
Στη Βουλή
Τις μέρες που πέρασαν, η Αθήνα έζησε τον σουρεαλισμό στη μέση του δρόμου – δεν ήταν μόνο που οι μεταφορείς εναλλάξ δέρνονταν και τραγουδούσαν τον Eθνικό Yμνο. Οι πιο αλλόκοτες σκηνές εκτυλίχθηκαν το βράδυ του αποκλεισμού της Βουλής. Υπό την καθοδήγηση του Πόντιου αρχηγού των γερανοφόρων, του Β. Σαχινίδη, το τάγμα των οδηγών κατέλαβε από νωρίς το μνημείο του Aγνωστου Στρατιώτη. Σε ρόλο στρατάρχη, ο κ. Σαχινίδης έβγαζε πύρινα λογύδρια για να εμψυχώσει το ποίμνιό του – «μπορεί να είμαστε αγράμματοι! Μπορεί να είμαστε βρωμιάρηδες, όπως μας λένε! Μπορεί να είμαστε και χαμάληδες! Αλλά είμαστε και περήφανοι πατριώτες!».
Καθώς έπεφτε η νύχτα, στον Αγνωστο Στρατιώτη, τρεις χιλιάδες απεργοί μπροστά σε μια τηλεόραση παρακολουθούσαν την πρώτη διαδραστική εκπομπή για φορτηγατζήδες, απ’ το κανάλι της Βουλής. Πού να φανταζόταν ο κ. Ρέππας, καθώς έβγαζε το μικρό του λογύδριο στα ενδότερα του Kοινοβουλίου, πως έχει αναλάβει τον ρόλο του ανιματέρ; Με το που τον είδαν να σηκώνεται από το έδρανό του οι νταλικέρηδες, σηκώθηκαν κι αυτοί και στολίζοντας συνθηματικώς την οικογένεια του υπουργού μέχρι τον τρίτο βαθμό συγγένειας, ξεκίνησαν τη νυχτερινή ρίψη νεραντζιών προς το Kοινοβούλιο! Εμοιαζε σαν να μη μπορεί τίποτε να σταματήσει το εξαγριωμένο πλήθος – αλλά είπαμε, με τους νταλικέρηδες, τίποτε δεν είναι απίθανο.
Κι έτσι, τον ρόλο του εξημερωτή ανέλαβε χωρίς καν να το καταλάβει ο... τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος. Ο οποίος βγήκε βόλτα στο Σύνταγμα με τη σύζυγό του και με χαρά ανακάλυψε πως αν την Ελλάδα την κατοικούσαν αποκλειστικά φορτηγατζήδες, εκείνος δεν θα είχε γίνει ποτέ «τέως». Ενας νταλικέρης εκστασιασμένος όρμησε πάνω του με το κινητό στο αυτί. «Ελα, μάνα!», φώναξε στο ακουστικό. «Εχω τον τέως!». Και ύστερα έδωσε ευλαβικά τη συσκευή στον Κωνσταντίνο, για να απολαύσει η μάνα του στο χωριό μια τέως βασιλική καλημέρα…
Αλλωστε, ο αρχηγός των επαναστατημένων νταλικέρηδων, ο Kεφαλλονίτης με την ντουντούκα Γ. Τζωρτζάτος, το είχε δηλώσει από νωρίς: «Tα ιδανικά μας είναι πατρίς, θρησκεία, οικογένεια!». Και για να τα προστατεύσει από τους απεργοσπάστες, ξεκίνησε τον δικό του μικρό εμφύλιο. «Εχει μπλόκο στη Μεταμόρφωση!», να λέει ο ένας απεργοσπάστης στον άλλο μέσω του σι μπι. «Λαγούμι, παιδιά! Θα κάνουμε μπραφ!», να απαντάει ο άλλος – που μεταφράζεται «θα πάμε από άλλο δρόμο! Θα την κοπανήσουμε!». Βλέπετε, στις εθνικές, το τσούρμο των απεργών παραμόνευε, όποτε περάσει ύποπτο, απεργοσπαστικό φορτηγό, να ορμήσει πάνω του. Και ο κ. Τζωρτζάτος, περήφανος, απολάμβανε τη δόξα στους ώμους των απεργών, που τον περιέφεραν φωνάζοντας «είναι τρελός! Είναι τρελός ο πρόεδρος!».
Ολα αυτά, βεβαίως, μέχρι το βράδυ της Πέμπτης, οπότε ο πρόεδρος ένιωσε την οργή του φορτηγατζή. Γιατί όταν φάνηκε πως οι κινητοποιήσεις τελειώνουν, οι σκληροπυρηνικοί της νταλίκας αρνούνταν να δεχθούν πως «ο τρελός ο πρόεδρος» υπαναχώρησε. Κι έτσι, ήταν η ώρα για τον κ. Τζωρτζάτο να εξαφανιστεί απ’ το πλάνο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου