Την ερχόμενη εβδομάδα η συζήτηση της προσφυγής για την ιθαγένεια στο ΣτΕ

Την ερχόμενη εβδομάδα αναμένεται να συζητηθεί στο ΣτΕ η προσφυγή κατά του νόμου για την ιθαγένεια. Ο σύμβουλος Επικρατείας Ε. Αντωνόπουλος αναμένεται να παραπέμψει το ζήτημα στην Ολομέλεια για οριστική κρίση.

Η προσφυγή ζητά την ακύρωση ως "αντισυνταγματικής" της από 30.4.2010 απόφασης του υπουργού Εσωτερικών που καθορίζει τα δικαιολογητικά που πρέπει να προσκομίζονται κατά την αίτηση εγγραφής στο δημοτολόγιο, όπως και την από 7.5.2010 εγκύκλιο του ίδιου υπουργού που χορηγεί το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους ομογενείς και στους νομίμως διαμένοντες στην Ελλάδα υπηκόους τρίτων χωρών για την ανάδειξη τους στην πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο σύμβουλος Επικρατείας αναμένεται να αναφέρει ότι είναι αμφιβόλου συνταγματικότητας η διάταξη των Ν. 3838/2010 που δίδει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές στους ομογενείς και στους διαμένοντες στην Ελλάδα υπηκόους τρίτων χωρών. Σύμφωνα με τον ίδιο κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό μόνο κατόπιν συνταγματικής αναθεώρησης.

Μάλιστα, ο κ. Αντωνόπουλος αναμένεται να ζητήσει αναβολή της συζήτησης της προσφυγής. Παράλληλα, θα αφήσει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα ως προς τη συνταγματικότητα της διάταξης του ίδιου νόμου που προβλέπει την χορήγηση ιθαγένειας στους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα.

H ιθαγένεια των μεταναστών

Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να δώσει το πράσινο φως για τη χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών που διαβιούν νόμιμα στη χώρα. Ανεξάρτητα από την οπτική γωνία που ο καθένας αντιμετωπίζει το θέμα, υπάρχουν κάποια ζητήματα που μένει να απαντηθούν. Πρώτα απ’ όλα, ποια είναι η τελική στόχευση της κυβερνητικής πρωτοβουλίας και πόσο καλά μελετημένη είναι στις κρίσιμες λεπτομέρειές της. Και δεύτερον, πόσο σφαιρικά και σε βάθος χρόνου αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό ζήτημα, το οποίο για τη χώρα μας είναι εξαιρετικά κρίσιμο.

Για παράδειγμα, στο ξεκίνημα ανάληψης της πρωτοβουλίας της, η κυβέρνηση έχει εικόνα πόσοι, έστω περίπου πόσοι, είναι οι πολίτες άλλων χωρών που διαμένουν στη χώρα νομίμως και πόσοι παρανόμως; Πώς είναι κατανεμημένοι στην επικράτεια; Πώς ζουν; Πόσοι εργάζονται και πόσοι από αυτούς πληρώνουν φόρους; Πόσα παιδιά μεταναστών πηγαίνουν στο σχολείο και πόσα όχι; Ποια είναι η κατάσταση της γενικής τους υγείας;

Επισήμως, ουδείς εκ των αρμοδίων -σήμερα ή κατά το παρελθόν- είναι σε θέση να δώσει ακριβή στοιχεία. Ανεπισήμως, κάποιες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νομίμων και παρανόμων μεταναστών στη χώρα μας περίπου στο 12% του συνολικού αριθμού, δηλαδή στα ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ανθρώπους. Αλλοι, ανεβάζουν τον αριθμό αυτό κατά περίπου 300.000 ανθρώπους, ενώ υπάρχουν και ορισμένοι που επιμένουν ότι η πραγματικότητα είναι πιο πιεστική και ότι το σύνολο των μεταναστών που βρίσκονται επί ελληνικού εδάφους φτάνει τα 1,8 εκατομμύρια. Οπως και να έχει, μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας και τις γειτονιές της είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς ότι ο αριθμός όλο και αυξάνεται. Τόσο που όσοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ασχολούνται με το θέμα, συμφωνούν ότι στις μέρες μας περίπου ένα στα πέντε παιδιά στην Ελλάδα γεννιέται από ξένη μητέρα. Αλλωστε, οι μετανάστες έχουν σαφώς μεγαλύτερες επιδόσεις στις γεννήσεις από τον εγχώριο πληθυσμό.

Το δεύτερο ερώτημα που δεν έχει απαντηθεί μέχρι στιγμής από την κυβέρνηση -που έχει και την πρωτοβουλία των κινήσεων- είναι ποια η στόχευση της πρωτοβουλίας που αναλαμβάνει. Διότι αν δεν αποσαφηνιστεί αυτή, δεν μπορεί να καλυφθεί το επόμενο κρίσιμο ερώτημα «πόσοι νόμιμοι μετανάστες θα πρέπει να εισέρχονται στη χώρα και τι είδους μετανάστες θα πρέπει να λαμβάνουν την άδεια εισόδου και εργασίας. Και αυτή η παράμετρος είναι εξίσου κρίσιμη με τη χορήγηση της ιθαγένειας.

Κατά γενική παραδοχή, από το 1990 μέχρι σήμερα, η μετανάστευση προς την Ελλάδα δεν υπήρξε το αποτέλεσμα μιας συνειδητής πολιτικής επιλογής, αλλά η αδυναμία φύλαξης των συνόρων και η μετέπειτα αδυναμία εφαρμογής μιας πολιτικής συστηματικής αποτροπής και επαναπατρισμού των παράνομων μεταναστών.

Οι εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις, τόσο το 1998 όσο και το 2001, το 2005 και το 2007 επίσης δεν έγιναν στη βάση ενός ευρύτερου σχεδιασμού, με μοναδικό αποτέλεσμα, να παρακινηθούν και άλλοι μετανάστες να εισέλθουν παράνομα στη χώρα με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή και εκείνοι θα νομιμοποιηθούν. Ολα αυτά, χωρίς ποτέ να συζητηθούν σοβαρά οι εθνικές προτεραιότητες, οι ανάγκες της αγοράς εργασίας, οι δυνατότητες υποδοχής των ανθρώπων αυτών, παροχής υπηρεσιών υγείας, εκπαίδευσης κ. ά. Οι δυνατότητες παροχής, δηλαδή, ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης και κοινωνικής προστασίας.

Η ανάγκη να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια σε παιδιά ξένης καταγωγής που γεννιούνται εδώ, την οποία προκρίνει η κυβέρνηση, δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Παραμένουν, ωστόσο, πολλά ερωτήματα αναπάντητα. Πέραν των παιδιών αυτών, πόσους αφορά αυτή η απόφαση; Με τι κριτήρια θα προσδιοριστούν οι «μακροχρόνια παραμένοντες» στη χώρα; Θα υπάρξουν δικλίδες ελέγχου, π. χ. προηγούμενος χρόνος παραμονής των γονέων στη χώρα προκειμένου να δικαιούται το παιδί την ιθαγένεια ή θα μετατραπεί αίφνης η Ελλάδα στον ιδανικό τόπο τοκετού; Υπάρχει σχέδιο ή έστω διαβούλευση για την πολιτική που θα οδηγήσει σε ουσιαστική ενσωμάτωση των νόμιμων μεταναστών στην ελληνική κοινωνία; Και πριν φτάσουμε εκεί... μήπως πρέπει να προηγηθεί η επίλυση άλλων ζητημάτων, όπως εκείνα της παράνομης μαζικής εισόδου, της απέλασης, των συνθηκών διαμονής και διαβίωσης κ. λπ.;

• Tης Ελλης Τριανταφυλλου, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Tετάρτη, 13 Iανoυαρίου 2010

Η ιθαγένεια

• Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για την απόκτηση ιθαγένειας από μετανάστες δεύτερης γενιάς αποτελεί μια ιδιαίτερα θετική πρωτοβουλία. Η ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία θα την μπολιάσει με δυναμισμό και θα τους επιτρέψει να διεκδικήσουν την ανέλιξή τους σε αυτή. Η Νέα Δημοκρατία επέλεξε δυστυχώς να αντιταχθεί σε αυτή την πρόταση της κυβέρνησης. Η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την κυβερνητική πρωτοβουλία και την ελλογισμένη παραχώρηση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών που έχουν αποκτήσει πραγματικές ρίζες στη χώρα. Τα κόμματα οφείλουν να χαράσσουν πολιτική χωρίς να υπολογίζουν μόνο το αν η θέση που θα υιοθετήσουν είναι δημοφιλής ή όχι.

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Tετάρτη, 13 Iανoυαρίου 2010

Ελληνες 250.000 παιδιά μεταναστών

• Χιλιάδες οι πιθανοί νέοι ψηφοφόροι, σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωση του Πρωθυπουργού

Πρωτοβουλία με σαφή κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, αλλά και με πιθανές αλλαγές στο εκλογικό σώμα, συνιστά η χθεσινή ανακοίνωση του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου για χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών τα οποία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα (υπολογίζονται σε 250.000) και για δικαίωμα ψήφου στους μακροχρόνια διαμένοντες στη χώρα. Η απόφαση θα μεταφραστεί με την υλοποίησή της σε αλλαγή νομικού καθεστώτος για χιλιάδες πρόσωπα και εγείρει μια σειρά ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν ώσπου να κατατεθεί το σχετικό νομοθέτημα.

Το υπουργείο Εσωτερικών αποφεύγει να μιλήσει για συγκεκριμένο αριθμό μεταναστών που εμπίπτουν στις κατηγορίες που περιγράφονται παραπάνω. Παρά ταύτα, κάποια ανεπίσημα στοιχεία που δίνονται από φορείς που μελετούν τη μετανάστευση στην Ελλάδα προσφέρουν μια εικόνα.

Η κατηγορία με τα στενότερα όρια και κριτήρια είναι εκείνη των επί μακρόν διαμενόντων, οι οποίοι βρίσκονται και πιο κοντά στη διαδικασία για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας, καθώς πληρούν μια σειρά κριτήρια (μόνιμη διαμονή, επαγγελματική δραστηριότητα, γνώση της ελληνικής γλώσσας). Σύμφωνα με υπολογισμούς, η κατηγορία αυτή κατά την τρέχουσα περίοδο μετά βίας ξεπερνά τις 2.000 άτομα.

Την ίδια στιγμή υπάρχουν 250.000 παιδιά μεταναστών (νόμιμων και παράνομων) που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, για τα οποία δεν διευκρινίζεται προς το παρόν τι ρυθμίσεις θα υπάρξουν. Με βάση υπολογισμούς που βασίζονται σε έρευνες και στατιστικές ανά την Ελλάδα, τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην χώρα και είναι ενταγμένα στο εκπαιδευτικό σύστημα είναι λιγότερα από 30.000 και, όπως είναι ευνόητο, μόνο μικρό μέρος εξ αυτών βρίσκεται σε ηλικία που θα επέτρεπε να ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, το 2010.

Πέραν όλων αυτών και εν όψει των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων, υπάρχουν μια σειρά άλλα ζητήματα προς διευκρίνιση, όπως για παράδειγμα το αν η ιθαγένεια θα χορηγείται αυτομάτως με τη γέννηση ή αν θα οριστεί διαδικασία προσωπικής επιλογής (π.χ., με τη συμπλήρωση του 18ου έτους). Σημαντικό στοιχείο ως προς αυτό είναι και το γεγονός ότι σε πολλά κράτη δεν προβλέπεται η διατήρηση διπλής ιθαγένειας.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΓΓ. ΚΩΒΑΙΟΣ | ΤΟ ΒΗΜΑ, Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Ελληνική ιθαγένεια σε μετανάστες δεύτερης γενιάς και ψήφο για μακροχρόνια διαμένοντες Εξήγγειλε σήμερα ο Γιώργος Παπανδρέου από το παγκόσμιο φόρουμ γι

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν- Γκι Μουν πριν την έναρξη των εργασιών του 3ου Παγκόσμιου Φόρουμ για την Μετανάστευση και την Ανάπτυξη

Την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας στη δεύτερη γενιά μεταναστών, το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές για τους μακροχρόνια διαμένοντες και την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ που καθορίζει το καθεστώς ασύλου και επαναπροώθησης μεταναστών, κατόπιν ελληνικού αιτήματος, προανήγγειλε ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου από το βήμα του παγκόσμιου φόρουμ για τη μετανάστευση και την ανάπτυξη που διεξάγεται στο Μέγαρο Μουσικής.

Ο κ. Παπανδρέου έκανε λόγο επίσης για μέτρα αποτελεσματικότερης φύλαξης των συνόρων και επανακαθορισμού των κριτιρίων χορήγησης πολιτικού ασύλου ως επιπλέον άξονες δράσης για την ομαλή ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία.

«Πρέπει να πούμε ως Πολιτεία και κοινωνία όχι στο φόβο και στις κοινωνικές ανισότητες», τόνισε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός υπογραμμίζοντας συνάμα την μακροχρόνια μεταναστευτική ιστορία του ελληνισμού, ενώ αναφέρθηκε και στην προσωπική ιστορία της οικογένειάς του καθώς και σε εκείνη του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια υπογραμμίζοντας ότι «υπήρξαμε και εμείς πρόσφυγες και κάθε ελληνικό σπίτι γνωρίζει από μετανάστευση και προσφυγιά».
Χαιρετισμό επίσης στην τελετή έναρξης του φόρουμ απηύθυνε ο Γ. Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν- Κι Μουν ο οποίος τόνισε, χρησιμοποιώντας τη λέξη στα ελληνικά «η έννοια της φιλοξενίας στην εποχή της έντονης κινητικότητας πληθυσμών που ζούμε πρέπει να είναι ο κοινός στόχος κοινωνιών και κυβερνήσεων». Οι εργασίες του φόρουμ συνεχίζονται συνεχίζονται σήμερα και αύριο με τέσσερις στρογγυλές τράπεζες εργασίας.

Γιάννης Νικολόπουλος | Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009 [ 11:19 ]