Από τα κούφια λόγια της ΝΔ στις προγραμματικές δηλώσεις της ελπίδας και του ρεαλισμού

Αλλαγή σελίδας. Με τις προγραμματικές δηλώσεις του κ. Γ. Παπανδρέου περάσαμε από την εποχή των μεγάλων κούφιων λόγων και της ήπιας (ανύπαρκτης) προσαρμογής που βύθισε τη χώρα στην αστάθεια και την αβεβαιότητα, στην εποχή της ελπίδας, αλλά και του ρεαλισμού. Από τις πολιτικές στην υπηρεσία των λίγων και ισχυρών στις πολιτικές που μεριμνούν για τους αδύναμους, που έχουν κοινωνικό πρόσωπο και που ανταποκρίνονται στην οικονομική πραγματικότητα.

Είναι δύο μεγάλες αλλαγές που σηματοδοτεί το κείμενο που ο πρωθυπουργός διάβασε στη Βουλή. Αντικατοπτρίζει τη νέα πραγματικότητα που δημιουργήθηκε μετά την οικτρή αποτυχία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να εξυγιάνει τα οικονομικά, το χάος που άφησε στον προϋπολογισμό και τις πληγές στην οικονομία και την κοινωνία.

Οι πολιτικές που παρουσίασε ο πρωθυπουργός γεννούν ελπίδες και προοπτικές, φορτώνουν ευθύνες στον ίδιο και τους υπουργούς και καλούν την κοινωνία να βαδίσει σε ένα νέο δρόμο. Ενα δρόμο που συνεπάγεται θυσίες, κόπους και προσπάθειες, ένα δρόμο όπου οι πλέον αδύναμοι δεν θα βαδίζουν μόνοι στην ανέχεια και στη φτώχεια, αλλά θα έχουν συνοδοιπόρο και αρωγό ένα κοινωνικό κράτος.

Η ευαισθησία για τον πολίτη, ο αποκλεισμός της κοινωνίας των δύο τρίτων είναι στις σημερινές κοινωνίες ισχυρό αναπτυξιακό εργαλείο. Γιατί αφενός οι οικονομίες της τρίτης χιλιετίας για να είναι βιώσιμες και δυναμικές οφείλουν να στηρίζονται σε μία κατά το δυνατόν μεγαλύτερη βάση σε όλα τα μέλη της κοινωνίας.

Δεν είναι κρυφό μυστικό. Οι κοινωνίες δυτικού τύπου αναπτύσσονται σε πολύ μεγάλο βαθμό χάρη στην κατανάλωση. Επομένως όσο μεγαλύτερη και ισχυρότερη οικονομικά είναι η βάση των καταναλωτών τόσο μεγαλύτερες αναπτυξιακές δυνατότητες έχουν.

Αφετέρου η αντιμετώπιση της κρίσης, η ανάταξη της οικονομίας και η βιώσιμη οικονομική άνθηση δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν χωρίς συναίνεση, μόνο με τα δύο τρίτα και το ένα τρίτο απέναντι.

Οι κοινωνικές κρίσεις και εκρήξεις μπορούν να προκαλέσουν και συνήθως προκαλούν οικονομικές κρίσεις και εκρήξεις.Τέλος, στο σημείο που βρίσκεται η ελληνική κοινωνία απαιτούνται βαθιές μεταρρυθμίσεις και ηλεκτροσόκ στο πολιτικό εποικοδόμημα. Δεν είναι δυνατόν να θέλουμε σύγχρονη οικονομία με απαρχαιωμένο πολιτικό σύστημα. Είναι ασύμβατα. Και οι προγραμματικές δηλώσεις φανερώνουν ότι η κυβέρνηση προετοιμάζει ανατροπές.

Γράφει ο Θανάσης Λυρτσογιάννης, ΕΘΝΟΣ, 18/10/2009