Νέο μοντέλο και στη Βουλή

Από το 2000 ως το 2004 η τότε κυβέρνηση του ΠαΣοΚ εισηγήθηκε στη Βουλή και ψηφίστηκαν 406 νόμοι, ενώ την περίοδο που ακολούθησε, η κυβέρνηση της ΝΔ εισηγήθηκε και ψηφίστηκαν 568 νόμοι. Μέσα σε εννέα χρόνια η Βουλή των Ελλήνων επεξεργάστηκε και ψήφισε σχεδόν 1.000 νόμους. Είναι ίσως το πλέον χαρακτηριστικό δείγμα γραφής του τρόπου με τον οποίο οι «300» νομοθετούν, με όρους ανορθολογικούς και μακριά από τους πολίτες, χωρίς καν να έχει προηγηθεί η απαραίτητη δημόσια διαβούλευση, αλλά και δίχως να γίνεται ο απαραίτητος διάλογος μεταξύ των κομμάτων. Αν προσθέσει κάποιος σε όλα αυτά την καθιερωμένη, ως τώρα τουλάχιστον, πρακτική των τροπολογιών της τελευταίας στιγμής- ρουσφετολογικών ως επί το πλείστον- τότε η εικόνα που εκπέμπει η Βουλή των Ελλήνων είναι σαφώς κατώτερη των περιστάσεων και των αναγκών των καιρών. Αναρίθμητες ώρες συνεδριάσεων εξανεμίζονται είτε σε επίπεδο Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, στις οποίες γίνεται (με το αζημίωτο, καθώς κάθε βουλευτής λαμβάνει για κάθε συμμετοχή του σε αυτή 300 ευρώ) η επεξεργασία των εισηγούμενων από την κυβέρνηση νομοσχεδίων, είτε σε επίπεδο Ολομέλειας του Σώματος, στην οποία συζητούνται και ψηφίζονται τα εκάστοτε νομοθετήματα.

Το τοπίο της πολυνομίας και της αδιαφάνειας στον τρόπο νομοθέτησης έχει αγγίξει τα όριά του, καθιστώντας συχνά τη Βουλή «καθαρτήριο» των εκάστοτε κομματικών επιδιώξεων και απαξιώνοντας τον ρόλο του βουλευτή, ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι εμφανώς μειωμένης εμβέλειας έναντι των πολιτών, περιοριζόμενος κυρίως σε ρόλο διεκπεραιωτή ρουσφετιών της εκλογικής του πελατείας.

Η εκλογή του 59χρονου βουλευτή Καστοριάς κ. Φίλιππου Πετσάλνικου στο αξίωμα του Προέδρου της Βουλής και μάλιστα με ευρύτερη αποδοχή απ΄ ό,τι οι προκάτοχοί του, καθώς συγκέντρωσε πέραν της κοινοβουλευτικής δύναμης τού ΠαΣοΚ (160 βουλευτές) επιπλέον οκτώ ψήφους από άλλα κόμματα, συνδέθηκε εξ αρχής με την αλλαγή αυτού του τοπίου, πρόκληση από την οποία και θα κριθεί.

▅ Με όρους η κατάθεση

Ο κ. Πετσάλνικος δηλώνει αποφασισμένος να αντιμετωπίσει το «τέρας» της πολυνομίας, η οποία σε συνδυασμό με τον ατελή και δυσνόητο χαρακτήρα πολλών νομοθετικών διατάξεων και κανονιστικών αποφάσεων και με την επιβίωση αναχρονιστικών διατάξεων, οι οποίες συγκρούονται με τη λογική ενός σύγχρονου κράτους δικαίου, έχουν οδηγήσει στην κακοδιοίκηση και στη διαφθορά σε επίπεδο κράτους. Η θέση του είναι ότι «τα σχέδια νόμου πρέπει να είναι προϊόντα μιας ορθολογικής και διαφανούς διαδικασίας, ανοιχτής σε κάθε κοινωνικό φορέα και πολίτη».

Ετσι, μέσα στις προθέσεις του είναι, πριν από την κατάθεση κάθε σχεδίου νόμου, να καθιερωθεί και να προηγείται ένα στάδιο δημόσιας διαβούλευσης, ενώ κάθε νομοσχέδιο να συνοδεύεται υποχρεωτικά και από μια «έκθεση ποιότητας».

Στα σχέδια του κ. Πετσάλνικου είναι να εισαγάγει και στην ελληνική Βουλή τον θεσμό της υποβολής των νομοσχεδίων σε δύο αναγνώσεις ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής, που θα απέχουν μεταξύ τους μερικές εβδομάδες. Είναι ένας θεσμός που ισχύει σε άλλα κοινοβούλια, μεταξύ των οποίων και το ευρωπαϊκό, για τη βελτίωση των νομοθετημάτων.

Το ερώτημα το οποίο ανακύπτει είναι πώς θα κατορθώσει ο νέος Πρόεδρος να συνδυάσει την εξοικονόμηση χρόνου από τις πολύωρες συνεδριάσεις- τις περισσότερες φορές δίχως να παράγεται αποτέλεσμα- με την απαιτούμενη ευλυγισία και λειτουργικότητα της νομοθετικής διαδικασίας. «Αγκάθι» αποτελούν και οι πολλές- και πολύωρες- συνεδριάσεις της πληθώρας των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, φαινόμενο μάλλον μοναδικό... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ [Λ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ | Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009]