Απελπισμένη ψήφος - μήνυμα: «Αλλαξέ τα όλα»

Ο λαός έδωσε στον Γιώργο Παπανδρέου ό,τι του ζήτησε και με το παραπάνω. Καταδίκασε την πολιτική και τον τρόπο διακυβέρνησης της Ν.Δ. κατά τρόπο σαφή και κατηγορηματικό και έδωσε στον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ μια πολύ άνετη πλειοψηφία, που ισοδυναμεί με «λύσιμο χεριών». Η λαϊκή εντολή είναι σαφής: εφάρμοσε το σχέδιό σου για να βγούμε από το τέλμα και την υπανάπτυξη, «άλλαξέ τα όλα», για να δοκιμάσουμε ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης. Και, πάνω απ’ όλα, «θυμήσου τις δεσμεύσεις σου». Κυρίως αυτές που αφορούσαν την αναδιάταξη και επαναδιοργάνωση του κράτους, τη διαφάνεια, το ήθος, το τέλος των πελατειακών σχέσεων, την αξιοκρατία, την αποτελεσματική και ακομμάτιστη λειτουργία της κρατικής μηχανής, την ιεράρχηση προτεραιοτήτων, τον νέο προσδιορισμό της οικονομίας, τη δημιουργική δραστηριοποίηση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας – τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού συστήματος, εκσυγχρονισμένου και ανταγωνιστικού...

Καλές είναι οι «πρώτες 100 μέρες» και τα «έτοιμα 5 νομοσχέδια». Η αλήθεια όμως είναι πως όλα όσα προαναφέρθηκαν και αποτέλεσαν «αιχμές» στην προεκλογική εκστρατεία τού από προχθές κυβερνώντος κόμματος, αυτή η έρμη και αενάως ζητούμενη «επανίδρυση του κράτους», θέλει τον χρόνο της. Μα, πάνω απ’ όλα θέλει τον «τρόπο της». Οι υπεύθυνοι, δηλαδή, να πιστέψουν σε αυτήν και να αρχίσουν να τη σμιλεύουν από τις πρώτες κιόλας μέρες τους στην εξουσία. Με πρόγραμμα, με συνέπεια. Και με ειλικρίνεια, και ως προς τις προθέσεις τους (ας γίνει, επιτέλους) η «έκπληξη» που θα διαψεύσει την αντίληψη της κοινωνίας για τον «λόγο ύπαρξης» των κομμάτων...), αλλά και προς την κοινωνία. Τι πετυχαίνουν, πού βρίσκουν δυσκολίες, πού απαιτούνται ρήξεις. Ακόμη και με την κοινωνία...

Ο κ. Παπανδρέου και το κυβερνών ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να γνωρίζουν πως τα πεντέμισι προηγούμενα χρόνια «στέρεψαν» τον κόσμο από ανοχή. Που πάει να πει η «περίοδος χάριτος» για τη νέα διακυβέρνησης, θα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Θα πρέπει να δράσουν ταχύτατα. Οχι για να «μοιράσουν» στον κόσμο κάποια «ανταλλάγματα», αλλά για να δώσουν το δείγμα γραφής και να πείσουν πως εννοούσαν τα όσα έλεγαν και ξέρουν πώς θα τα επιδιώξουν. Η θετική ψήφος που πήραν από την κοινωνία αποτελούσε μιαν απελπισμένη ελπίδα πως «ναι, κάτι μπορεί να αρχίσει να γίνεται...», μια ύστατη ανάγκη να υπάρξει και να διοχετευθεί κάποια εμπιστοσύνη, μια απαντοχή.

Το 44% του εκλογικού σώματος που «δοκιμάζει» το ΠΑΣΟΚ, δεν αποτελείται μονάχα από «θετικούς οπαδούς» – δεν το λένε μόνο οι μετρήσεις, το διακηρύσσει και η πολιτική λογική. Ενα σημαντικό ποσοστό όσων ψήφισαν ΠΑΣΟΚ αποτελεί αυτό το κρίσιμο «μετατοπιζόμενο σώμα» ψηφοφόρων. Που καταδίκασε την αδράνεια και το ύφος και ήθος της απελθούσης διακυβέρνησης, ναι, αλλά «επέλεξε» ΠΑΣΟΚ με κριτήριο την ανάδειξη σταθερής αυτοδύναμης κυβέρνησης, για να αποφευχθούν και... νέες περιπέτειες, σε μια κρίσιμη συγκυρία που απαιτούνται δράσεις, ρήξεις, αποτελεσματικότητα. Και όπως φαίνεται από τις «μετατοπίσεις» των κρίσιμων ψηφοφόρων που δίνουν πλειοψηφίες σε όλες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις», «βέβαιη πελατεία» δεν διαθέτει κανένα κόμμα εξουσίας. Ιδίως σε περιόδους απογοήτευσης, οργής οι «ηγεμονίες» μπορούν να καταρρεύσουν ταχύτατα...

Σε κάθε περίπτωση, όμως, το «μήνυμα» μπορεί να το εκπέμψει η κυβέρνηση από τις πρώτες κιόλας μέρες της ανάληψης των καθηκόντων της, είναι εύκολο να δώσει δείγματα γραφής από τις πρώτες ώρες (και η ομιλία του νέου πρωθυπουργού στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο εξέπληξε απολύτως θετικά προς αυτήν την κατεύθυνση, με την πολιτικότητα, τον ρεαλισμό και το εντελώς «συγκεκριμένο» της), να σηματοδοτήσει τη «νέα εποχή». Η εξέλιξη ενός σχεδίου εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την ταχύτητα έναρξης υλοποίησής του και από την επιμονή στον προγραμματισμό και τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις μέσα στους έξι πρώτους μήνες – όσο στην καλύτερη περίπτωση θα είναι και η «αναμονή» της κοινωνίας έναντι των κυβερνητικών επιδόσεων.

Ο σχηματισμός του υπουργικού συμβουλίου επιτρέπει την καλλιέργεια προσδοκιών – στην πράξη φυσικά θα κριθούν τα πάντα. Ο νέος πρωθυπουργός δείχνει και με τους υπουργούς που επέλεξε και με τις «οδηγίες» που έδωσε στο πρώτο κιόλας υπουργικό συμβούλιο, ότι έχει επίγνωση πως πρέπει να δράσουν άμεσα, δίχως την παραμικρή καθυστέρηση, να επιδιώξουν τις προτεραιότητες που έχουν ήδη τεθεί, να «εγκλωβίσουν» ταχύτατα τις νέες στοχεύσεις τους (κυρίως: στο «με ποιους» και «πώς» θα στελεχωθεί η κρατική μηχανή, με κριτήρια αξιοκρατίας και όχι παλαιοκομματικής κοπής («ισορροπίες» και μηχανισμούς που εξέθρεψαν το πελατειακό κράτος!) και να βρουν ταχύτατα τους θετικούς πολλαπλασιαστές των πρωτοβουλιών τους σε κάθε τομέα, ώστε να πειστεί η κοινωνία να εγκαταλείψει την «αποχή» της, να συνεγερθεί και να συμβάλει και αυτή από την πλευρά της στην ανασυγκρότηση και τον εκσυγχρονισμό της χώρας.

Είναι στα χέρια τους, την απελπισμένη ελπίδα να τη μετουσιώσουν σε εμπιστοσύνη και ενεργό συμμετοχή...

• Tου Θανου Oικονομοπουλου, Η Καθημερινή, 11/10/2009