Ένα από τα σκληρότερα παζάρια στην ιστορία της Πλατείας Συντάγματοςτουλάχιστον, μετά την έναρξη της προσπάθειας να ενταχθεί η χώρα στην ΟΝΕγίνεται στο υπουργείο Οικονομικών, μεταξύ του οικονομικού επιτελείου και των εντεταλμένων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το αντικείμενο δεν είναι άλλο από το περιεχόμενο του Προγράμματος Σταθερότητας που θα υποβάλει η Ελλάδα στην Ένωση προς τα τέλη Ιανουαρίου- και που κανένα από τα δύο μέρη, φυσικά, δεν θέλει να απορριφθεί.
Oι άνθρωποι της Κομισιόν, στην προσπάθειά τους να «πείσουν» τους συνεργάτες του Γιώργου Παπακωνσταντίνου να υιοθετήσουν μέτρα αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας που θα αντιβαίνουν ακόμη και σε δεσμεύσεις της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν και τον καλά κρυμμένο άσο στο μανίκι τους: το ότι το έλλειμμα για το 2009, σύμφωνα με τους έως τώρα ελέγχους του κλιμακίου της Επιτροπής, κινείται από μία έως δύο ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από το 12,7% που είχε εκτιμηθεί αμέσως μετά τις εκλογές- και είχε προκαλέσει σάλο. Μάλιστα αυτό το περίπου 14,5% συμπίπτει και με τις αντίστοιχες εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (εκτιμήσεις για τις οποίες το Ταμείο ενημέρωσε «διακριτικά» τους Γερμανούς τραπεζίτες).
Ανώτεροι αξιωματούχοι της Κομισιόν επιβεβαιώνουν το φούσκωμα του ελληνικού δημοσιονομικού ελλείμματος, αλλά τονίζουν πως τα στοιχεία «δεν είναι ανακοινώσιμα». Δεν διευκρινίζουν ωστόσο εάν αυτό το «μη ανακοινώσιμα» αφορά την τρέχουσα συγκυρία, εάν θα ανακοινωθεί με τις ανοιξιάτικες προβλέψεις της Επιτροπής ή εάν θα καλυφθεί από πέπλο σιωπής.
Επί του παρόντος, αυτό το 14,5% χρησιμεύει στις Βρυξέλλες ως ένα άριστο «εργαλείο πολιτικού και οικονομικού εκβιασμού», κατά την έκφραση κορυφαίου- και έμπειρου σε παζάρια με την Επιτροπήοικονομολόγου: «Πολύ απλά, λένε με τον τρόπο τους ότι εάν το Πρόγραμμα Σταθερότητας δεν είναι έτσι όπως επιτάσσει η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, εμείς θα ανακοινώσουμε ότι το έλλειμμά σας είναι ακόμη μεγαλύτερο, άρα η αξιοπιστία σας θα καταρρακωθεί ακόμη περισσότερο, οι αγορές θα αντιδράσουν ακόμη χειρότερα και η πίεση θα γίνει αφόρητη».
Ωστόσο αυτοί που απειλούν γνωρίζουν πολύ καλά ότι μπορεί και εκείνοι να πληρώσουν κάποιο τίμημα- μια μεγαλύτερη από τις προηγούμενες αναταραχή στις αγορές για τα ελληνικά ομόλογα μπορεί να έχει επιπτώσεις και στο ευρώ και σε άλλους αδύναμους κρίκους της ευρωζώνης. Αυτό κανείς δεν θα το ήθελε και οι άνθρωποι του κ. Παπακωνσταντίνου δεν είναι διατεθειμένοι να υποκύψουν αμαχητί στον εκβιασμό.
Άλλωστε το... κοστούμι που τους προτείνει η Κομισιόν είναι εξαιρετικά στενό και απέχει παρασάγγας από αυτό που θέλει να ράψει το οικονομικό επιτελείο. Η διαφορά δεν έγκειται μόνο στο χρονοδιάγραμμα- όπου η ελληνική πλευρά επιμένει στα τέσσερα χρόνια και οι Βρυξέλλες στα δύο. Η ουσία βρίσκεται στο «μείγμα», δηλαδή η Ε.Ε. επιθυμεί η μείωση στο έλλειμμα να προέλθει κυρίως από περικοπή δαπανών.
Αυτά τα οποία εισηγείται η Επιτροπή για το ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά που συνιστά και σε άλλες χώρες με υπερβολικό έλλειμμα. Για τις Βρυξέλλες όμως έχει ιδιαίτερη σημασία τα μέτρα να ληφθούν από τις εθνικές κυβερνήσεις και να μην αποτελέσουν προϊόν άμεσης ή έμμεσης επιβολής, κάτι που θα μπορούσε να ανοίξει συζήτηση περί αρμοδιοτήτων.
Από την άλλη μεριά, ορισμένοι στην κυβέρνηση σκέφτονται ακριβώς το αντίστροφο- μήπως δηλαδή θα ήταν συμφερότερο η Αθήνα να αντισταθεί όσο μπορεί στις πιέσεις της Κομισιόν με όποιο κόστος, προκειμένου τα μέτρα να της επιβληθούν από εξωτερικούς παράγοντες και να αποφευχθεί το πολιτικό κόστος.
Ζητούν μείωση του ελλείμματος μόνο από τις δαπάνες
Η Κομισιόν επιθυμεί η μείωση των τεσσάρων ποσοστιαίων μονάδων στο έλλειμμα- για την οποία έχει δεσμευθεί τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο κ. Παπακωνσταντίνου- να προέλθει κατά 3,5 μονάδες από την περικοπή των δαπανών και μόλις κατά 0,5 μονάδα από την αύξηση των εσόδων. Αυτό σημαίνει μαχαίρι σε μισθούς, συντάξεις, δαπάνες για την υγεία και άλλες παροχές του Δημοσίου και πλήρες πάγωμα προσλήψεων.
Η Πλατεία Συντάγματος επιμένει στο «μείγμα» 50% από τις δαπάνες και 50% από τα έσοδα, δεχόμενη το πολύ πολύ αυτό να γίνει 60% προς 40%.
Μάλιστα η Κομισιόν θεωρεί ότι η πολιτική που προτείνει προοπτικά θα πρέπει να μη λαμβάνει υπόψη τα έσοδα: δηλαδή τα επόμενα δέκα χρόνια ό,τι έσοδα έχει το κράτος να μη χρησιμοποιούνται για την κάλυψη της τρύπας του ελλείμματος (η οποία θα καλύπτεται μόνον από τη μείωση των δαπανών) αλλά να επενδύονται για την ανάπτυξη σε συγκεκριμένους τομείς (κοινωνία της γνώσης, έρευνα, τεχνολογία), ενιαίους για όλη την Ένωση. Πρόκειται για μια πολιτική που έχει επεξεργασθεί η Κομισιόν σε συνεργασία με επιφανείς ανεξάρτητους συμβούλους και η οποία υπακούει στη λεγόμενη «θεωρία της χαμένης δεκαετίας»: ότι δηλαδή ακόμη κι αν ξεφύγει από την ύφεση, η ευρωζώνη δεν πρόκειται τα επόμενα δέκα χρόνια να παρουσιάσει ανάπτυξη μεγαλύτερη του 2% ετησίως, έστω και αν μπει τάξη στα δημοσιονομικά και των πλέον προβληματικών χωρών, όπως η Ελλάδα.
- Της ΕΙΡΗΝΗΣ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΑ ΝΕΑ: Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου